พึ่ง กับ เพิ่ง ?

เรามาดูความหมายของคำว่า "พึ่ง" และ "เพิ่ง" กัน

พึ่ง ๑
เป็นคำกริยา
มีความหมายว่า
อาศัย เช่น พึ่งบารมีคนอื่น
พักพิง เช่น ไปพึ่งเขาอยู่
ขอความช่วยเหลือ เช่น หนีร้อนมาพึ่งเย็น
** ใช้คำว่า "เพิ่ง" แทนไม่ได้เด็ดขาด


พึ่ง ๒
๑ เป็นคำวิเศษณ์ ช่วยกริยา
หมายถึงเวลาที่ล่วงไปหยก ๆ ในขณะที่พูดนั้น
เช่น เขาพึ่งไป, เขาเพิ่งมา ฉันเพิ่งตื่น
เพิ่ง ก็ว่า
** ใช้คำว่า "พึ่ง" ก็ได้เหมือนกัน

๒ เป็นคำวิเศษณ์ ใช้ประกอบหลังคำ
อย่า เป็น อย่าพึ่ง
หมายความว่า ห้ามไม่ให้กระทำในขณะนั้น
เช่น อย่าพึ่งไป อย่าพึ่งกิน
เพิ่ง เพิก หรือ เพ่อ ก็ว่า

เพิ่ง
เป็นคำวิเศษณ์ มีความหมายเหมือนกับคำว่า พึ่ง
ในความหมายที่ ๒ คือเป็นคำช่วยกริยา
ตัวอย่างการใช้ เช่น ฉันเพิ่งได้รับโทรศัพท์, อย่าเพิ่งไป, อย่าเพิ่งกิน เป็นต้น

ที่มา พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน ๒๕๕๔

แหล่งที่มา   Facebook : คําไทย 18 ธันวาคม 2016 เวลา 18:26 น.