วันศุกร์ที่ 20 ธันวาคม พ.ศ. 2556

ชีวิตที่เติบโต

แรกเริ่มเราจะฝากความฝันไว้ในมือคนอื่น ด้วยการเป็นลูกจ้าง เราไม่ค่อยได้คิดอะไรกับชีวิตเท่าไหร่ แต่ละเดือน แต่ละปีผ่านไปอย่างรวดเร็ว

ต่อมาเราจะเริ่มคิดถึงชีวิตและอนาคต เราจะอยากลาออกมาทำความฝันด้วยมือตัวเอง หลายคนจึงออกมาทำงานอิสระ เป็นนายตัวเอง เปิดร้านกาแฟ ทำขนมขาย ขายเสื้อออนไลน์ หรืออะไรก็ว่ากันไป

แต่คิดว่าจุดเปลี่ยนมันอยู่ตรงนี้แหละ

จุดตายของคนทำงานอิสระหรือธุรกิจที่ทำคนเดียวก็คือ ไม่ค่อยไว้ใจใครว่าจะทำได้ดีเท่าตนเอง สรุปก็เลยทำมันเองซะทุกอย่าง มันเลยเหมือนต้นบอนไซที่โตได้เท่านั้น

คิดว่าเมื่อวันที่เราอยากเติบโตขึ้นกว่านั้น วันนั้นเราจะต้องย้อนกลับไปฝากความฝันไว้ในมือคนอื่นอีกครั้ง ด้วยการเป็นเจ้าของกิจการที่เชื่อว่า ลูกน้องของเรา "ทำได้"

เพราะสองมือเราไม่อาจทำคนเดียวได้ทุกอย่าง ความเชื่อมั่นว่าคนอื่นก็ทำได้ดีไม่แพ้เรา จึงเป็นสิ่งที่แยกผู้ประกอบการขนาดเล็ก กับผู้ประกอบการขนาดใหญ่ออกจากกัน

ความเชื่อมั่นที่เจ้าของกิจการมีต่อลูกน้องจึงสำคัญมาก การให้อำนาจลูกน้องแล้วให้แบบไม่สุด ดึงกลับมาทำหรือตัดสินใจเอง จะทำให้ธุรกิจนั้นไม่มีวันโต และเจ้าของก็ไม่มีวันหายเหนื่อย

และแน่นอน ว่าลูกน้องที่ได้อำนาจมาแล้ว ก็ไม่ควรทำให้เจ้านายผิดหวัง ในฐานะที่อุตส่าห์วางใจ

ต้นไม้ที่อยากโต ต้องเอามาออกนอกกระถาง นั่นเป็นเรื่องที่ถูกแล้ว แต่ต้นไม้ที่อยากโตไปไกลกว่านั้น
เราต้องกระจายเมล็ดพันธุ์ และต้องเชื่อว่าเมล็ดนั้น จะงอกงามออกมาสวยไม่แพ้ต้นแม่ของมัน

แหล่งที่มา   Facebook : Boy's Thought

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

ตอน 37 ลาก่อนทองแดง

ตอน 36   อ่านตอนสามสิบหก เรื่อง "ลาก่อนพ่อสิงโต...พ่อหมาใจดี...." ได้ที่นี่ ทองแดงเริ่มไม่ทานข้าวช่วงปลายเดือนมิถุนายน 2566 ช่วงนั...