คิดว่าบางที "ความขาดแคลน" ก็ทำให้เรา "มี"
เด็กที่ไม่ค่อยมีของเล่น บางทีก็ทำให้มีจินตนาการสูงกว่าเด็กที่มีของเล่น
เด็กที่ไม่ค่อยมีเพื่อน บางทีก็ทำให้เค้ารู้จักตนเองได้มากกว่าเด็กที่มีเพื่อนเพียบ
เด็กที่พ่อแม่ไม่สนับสนุนในสิ่งที่เค้าชอบ
บางทีก็อาจทำให้มีความพยายามทำตามฝัน มากกว่าเด็กที่พ่อแม่สนับสนุนทุกอย่าง
ทั้งหมดไม่มีผลวิจัย เดาจากชีวิตตัวเองล้วนๆ ไม่ค่อยมีของเล่น ไม่ค่อยมีเพื่อนเล่น ที่บ้านไม่ค่อยสนับสนุนสิ่งที่ฝัน นั่นมันชีวิตเลย
ตอนเด็กๆ มีแต่กองหนังสือที่บ้านเป็นเพื่อน เพราะไม่มีเด็กรุ่นๆ เดียวกันแถวบ้านเลย
เลยได้แต่อ่านนิทานในขวัญเรือน สตรีสาร หญิงไทย
ไม่ใช่ที่บ้านรักการอ่านอะไรหรอกนะ แต่แม่ซื้อหนังสือพวกนี้มาดูแบบเสื้อ (บ้านตัดเสื้อ)
ของเล่นก็พอมีบ้าง แต่จำพวกเกมกด รถบังคับ อย่าได้หวังเพราะมันแพงเกินไป
ของเล่นที่เล่นบ่อยที่สุดคือ "ดินน้ำมัน" เอามาปั้นเป็นการ์ตูนสองตัวต่อสู้กัน
ได้แต่สงสัยว่าทำไมเพื่อนสอบได้ที่สิบ แม่เค้าให้เกมกดฝาสองพับ
ส่วนบางคนได้ที่หนึ่ง ก็น่าจะได้บ้างนะ แต่ก็ไม่มี
โตขึ้นมาหน่อย อยากเป็นนักดนตรี
ที่บ้านก็ค้านหัวชนฝา เพราะเรียนได้ที่หนึ่งของโรงเรียน
ไม่เหมาะกับการไปเรียนเป็นนักดนตรี
กีตาร์ไฟฟ้าตัวแรกในชีวิตราคา 6,000 บาท
ทำงานเก็บเงินซื้อเอง กว่าจะได้เงินครบก็อายุ 20
ตอนนั้นได้แต่อิจฉาเพื่อนที่บ้านรวย
พ่อเค้าซื้อกีตาร์ไอบาเนซตัวละหลายหมื่นให้ตั้งแต่มอปลาย
แต่พอวันนี้มองย้อนกลับไป
เรื่องราวเหล่านี้กลับทำให้รู้สึกขอบคุณ
ขอบคุณทุกเรื่องของ "ความขาดแคลน" เพราะมันทำให้เรามีวันนี้
กลับขอบคุณที่บ้านด้วยซ้ำ ที่ไม่ได้ให้อะไรไปซะทุกอย่าง
ขอบคุณท่านที่ไม่สนับสนุนความฝันการเป็นนักดนตรี เพราะบางทีมันอาจจะไปจุดความดื้อด้าน ทำให้พยายามยิ่งขึ้น
เพื่อนหรือรุ่นพี่หลายคนที่มีกีตาร์ไฟฟ้าอันน่าอิจฉาในวันนั้น ทุกวันนี้ไม่มีใครได้เข้าสู่วงการเพลงสักคน
ในขณะที่บางคนกลายเป็นนักแต่งเพลงแกรมมี่ แต่งเพลงเป็นร้อยเพลง
เพื่อนที่มีหนังสือดีๆ เต็มบ้านที่ไปขอยืมเขามาอ่าน ทุกวันนี้ก็ไม่ได้เป็นนักเขียน
ในขณะที่กลายมาเป็นนักเขียนที่พอจะมีชื่ออยู่บ้าง
หรืออย่างการอยู่คนเดียวตั้งแต่เด็กเพราะไม่มีเพื่อน
มันก็ทำให้รู้จักตัวเองตั้งแต่ยังเด็กว่าชีวิตเกิดมาอยากทำอะไร?
ในขณะที่หลายคนอาจยังหาคำตอบนี้ไม่เจอแม้จนวันนี้
นั่นละ ถึงบอกว่า บางที "ความขาดแคลน" ก็ทำให้เรา "มี"
มันอาจจะเป็นแรงขับที่ดี ที่ทำให้เราต้อง "ดี" ให้ได้
เอาความขาดมาเป็นพลังสิ แล้วเราจะมีอย่างที่ต้องการ
แหล่งที่มา Facebook : Boy's Thought
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ตอน 37 ลาก่อนทองแดง
ตอน 36 อ่านตอนสามสิบหก เรื่อง "ลาก่อนพ่อสิงโต...พ่อหมาใจดี...." ได้ที่นี่ ทองแดงเริ่มไม่ทานข้าวช่วงปลายเดือนมิถุนายน 2566 ช่วงนั...
-
ใครที่นึกเบื่อตลาดติดแอร์ แต่ชื่นชอบตลาดเปิดท้ายรวมถึงของขายแบกกะดินราคาถูก หรือร้านขายตามล็อกหลากหลายแนว มาทอดน่องช็อปให้เพลินที่ "ต...
-
การจ่ายเงินรายได้ไม่ครบถ้วน ว่าจริงๆ แล้วเงินที่ทางผู้จ้างได้จ่ายให้ผู้รับจ้างไม่ครบนั้น เพราะว่าทางผู้จ้างได้หักภาษีเงินได้หัก ณ ที่จ่าย ซ...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น