วันพฤหัสบดีที่ 20 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557

จดหมายฉบับสุดท้าย

ให้ทุกคนเขียนจดหมายฉบับสุดท้ายถึงคนที่เรารัก
ว่าถ้าเราจะต้องตาย เราจะเขียนอะไรบ้าง?
ให้ทายว่า
"อะไรคือเป้าหมายยอดฮิตของคนใน พ.ศ. นี้?"
"เป้าหมายของฉันคือมีอิสรภาพทางการเงิน"
ใช่! อิสรภาพทางการเงินกลายเป็น default ของความฝันไปแล้ว

มันกลายเป็นค่าเริ่มต้นของความฝันที่ใครๆ ก็อยากมี
คนยุคนี้ไม่มีความสุขกับงานที่ทำอยู่
ทุกคนอยากหลุดจากวงจรนี้ เพื่อไปทำอย่างอื่น
อยากเที่ยว อยากใช้เวลากับครอบครัว

อีกครั้ง ให้ทายว่า
"คนส่วนใหญ่เขียนจดหมายฉบับสุดท้ายว่าอะไร?"
"ฉันน่าจะมีเวลาดีๆ ร่วมกันกับเธอมากกว่านี้ ฉันขอโทษ"
ใช่! คนส่วนใหญ่ไม่มีเวลาให้คนที่เขารัก
ไม่มีเวลาให้พ่อแม่ ไม่มีเวลาให้คนรัก ไม่มีเวลาเล่นกับลูก

ว่าแต่ "จดหมายฉบับสุดท้าย" กับ "เป้าหมายชีวิต"
มันเกี่ยวกันยังไง?
เกี่ยวสุดๆ เลย
ถ้าไปถอดรหัสดู จะพบว่าทั้งหมดที่คนเราต้องการก็คือ
"อยากใช้เวลาอยู่กับสิ่งที่รักและคนที่รัก"
อิสรภาพทางการเงินจึงเป็นสิ่งที่คนใฝ่ฝันกันในยุคนี้
เพราะมันเจาะเข้าไปใจกลางความต้องการของมนุษย์

อย่างไรก็ตาม  คิดว่าปัญหาก็คือ
มันมักจะบอกให้เราเอาความสุขไปฝากไว้ที่ปลายทาง
ต้องมีอิสรภาพทางการเงินก่อนเท่านั้น
ฉันถึงจะได้ไปทำสิ่งที่รัก ได้อยู่กับคนที่รัก
แต่จะดีกว่ามั้ย ถ้าเรามีความสุขระหว่างทางด้วย

ซึ่งถ้าอยากได้แบบสุขระหว่างทางด้วย
มี 3 ขั้นตอนมาฝาก

ขั้นแรก ประเมินค่าใช้จ่ายต่อเดือนบวกกับเงินออม
สมมติว่าออกมาเท่ากับ 100,000 บาท

ขั้นที่สอง หางานที่ทำแล้วใช้เวลาน้อยที่สุด
เพื่อให้ได้เงิน 100,000 บาทนั้น
เช่น เป็นวิทยากรค่าตัววันละ 1 หมื่น ก็ทำงานแค่ 10 วัน
เท่านี้เราก็เหลือเวลาว่างอีกตั้ง 20 วัน/เดือน

ขั้นที่สาม เอาเงินเก็บในขั้นแรกไปลงทุน
จนผลตอบแทนเริ่มมาช่วยจ่ายค่าใช้จ่ายได้บางส่วน
ซึ่งก็แปลว่าเราจะใช้เวลาทำงานน้อยลงไปอีก

บอกได้เลย เมื่อชีวิตมีเวลาเหลือ
เราจะคิดไอเดียอะไรดีๆ ได้เยอะเลย
แต่ถ้ายังต้องคิดเรื่องทำมาหากินทุกวัน
สมองมันจะตื้อ คิดอะไรก็ไม่ออก

เคล็ดลับมันอยู่ที่ขั้นที่สอง
ที่ทำให้เรามีเวลากับคนที่เรารักตั้งแต่ยังไม่มีอิสรภาพทางการเงิน
เพราะเราเริ่มมีอิสรภาพทางเวลาบ้างแล้ว

ไม่ได้บอกว่ามันง่ายที่จะหางานที่ทำน้อยวัน แต่มากเงิน
แต่นั่นล่ะ คือสิ่งที่คนส่วนใหญ่เป็นกัน
คนส่วนใหญ่ใช้เวลาทำงานนานเกินไป
แต่กลับได้ค่าตอบแทนน้อยเกินไป

อีกครั้ง  ไม่ได้บอกว่ามันง่าย
แต่ถ้ามันเป็นเป้าหมายของชีวิตเรา
และเราไม่อยากเขียนจดหมายฉบับสุดท้ายในชีวิตว่า
"ฉันน่าจะมีเวลาดีๆ ร่วมกันกับเธอมากกว่านี้ ฉันขอโทษ"
เราก็ต้องเริ่มทำอะไรบางอย่างได้แล้ว
เริ่มวันนี้เลยดีมั้ย ?

แหล่งที่มา    Facebook : Boy's Thought

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

ตอน 37 ลาก่อนทองแดง

ตอน 36   อ่านตอนสามสิบหก เรื่อง "ลาก่อนพ่อสิงโต...พ่อหมาใจดี...." ได้ที่นี่ ทองแดงเริ่มไม่ทานข้าวช่วงปลายเดือนมิถุนายน 2566 ช่วงนั...