วันพุธที่ 5 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557

คนเราคือ "ว่าวที่มีรู"

ช่วงนี้ค่อนข้างครุ่นคิดกับชีวิตว่า
ที่สุดแล้วชีวิตคนเรามันก็คือการเคลื่อนจากจุด A ไปจุด B
ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเงินทอง การงาน สุขภาพ หรือความรัก

เราอยากเคลื่อนที่ไปสู่จุดที่สูงขึ้น จุดที่ดีขึ้นทั้งนั้น
และพาหนะที่จะพาเราจากจุด A (จุดที่อยู่)
ไปจุด B (จุดที่อยากไป) ได้ ก็มีแค่อย่างเดียว
นั่นคือ "การพัฒนาตัวเองให้คู่ควรกับจุด B"

เพราะพอเราคู่ควรปุ๊บ หันมาอีกที
เราก็ถึงจุด B เรียบร้อยแล้ว
พูดง่ายๆ โจทย์ชีวิตของเราก็คือ
การอุด "รูรั่ว" นั่นเอง

เราทุกคนล้วนมี "รูรั่ว"
มีจุดอ่อน มีความไม่สมบูรณ์แบบอยู่ในตัวทั้งนั้น
แต่นั่นล่ะที่คิดว่าคือความสนุก
มันไม่ใช่ปัญหา แต่มันคือโจทย์ที่แสนจะท้าทายว่า
"แสดงว่าเรายังพัฒนาตัวเองได้อีกเยอะ"

ความสนุกของชีวิตมนุษย์ที่ค้นพบก็คือ
ไม่ว่าวันนี้เราจะ "แย่ที่สุดในจุดที่ยืน" สักแค่ไหน
แต่มนุษย์ "ทุกคน" สามารถไปสู่ "จุดที่ดีที่สุดที่อยากไป" ได้เสมอ

ว้าว! แค่คิดก็มันส์แล้ว
ย้ำอีกทีว่า ความสนุกมันอยู่ที่ "ทุกคน" ทำได้
ไม่มีใครหน้าไหนจะมาตีตราว่า
"เฮ้ย! ไอ้นี่ไม่ผ่าน มันจนตั้งแต่เกิด ไม่มีวันรวยได้แน่นอน"
"เฮ้ย! ไอ้นี่มันอ้วนมานานมาก มันไม่มีวันผอมได้แน่นอน"

สิ่งเหล่านี้ไม่จริงเลย ไม่มีใครตีตราเราได้ทั้งนั้น
เว้นแต่เราจะตีตราเราเองว่าเราทำไม่ได้
มนุษย์ทุกคนสามารถเปลี่ยนแปลงตัวเองได้
มนุษย์ทุกคนสามารถอุดรูรั่วของตัวเองได้
มนุษย์ทุกคนสามารถพัฒนาตัวเองให้เก่งขึ้นได้

ช่วงนี้เลยสนุกกับชีวิตมากๆ
เพราะกำลังอยู่ในช่วง "อุดรูรั่ว" ของตัวเอง
ว่ามีความสามารถอะไรที่ยังขาดไป
แล้วถ้าไม่พัฒนาความสามารถนั้น
คงไปถึงจุด B ได้ยาก

ลองก้มมองดูตัวเองสิว่า
อะไรคือสิ่งบกพร่องที่เรารู้แก่ใจว่ามันทำให้เราไม่ไปถึงไหน
อยากรวย แต่ไม่พัฒนาความสามารถให้โดดเด่น
อยากผอม แต่ไม่เคยดูแลอาหาร ไม่ออกกำลัง
อยากเขียนหนังสือ แต่ไม่เคยลงมือเขียน
อยากเก่งภาษาอังกฤษ แต่วันๆ ดูละครไทย อ่านหนังสือไทย
แบบนี้เข้าข่ายรูเบ้อเร่อ แต่กลับไม่อุด

เวลาลมดีๆ มา ว่าวก็บินไม่ขึ้น เพราะมันรั่ว เลยไม่ต้านลม
เวลาโอกาสดีๆ มา แต่ความสามารถเราไม่พร้อม
ก็ต้องเสียโอกาสไปฟรีๆ
มาอุดรูรั่วนั้นกันมั้ย

ยิ่งเราอุดรูรั่วได้มากเท่าไหร่
ยิ่งว่าวของเรามีรูรั่วน้อยเท่าไหร่
ว่าวก็จะยิ่งต้านลม ลอยสูงขึ้น
แล้วโบกบินไปสู่จุดที่ดีที่สุดที่เราอยากไปถึงนั่นเอง

แหล่งที่มา      Facebook : Boy's Thought

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

ตอน 37 ลาก่อนทองแดง

ตอน 36   อ่านตอนสามสิบหก เรื่อง "ลาก่อนพ่อสิงโต...พ่อหมาใจดี...." ได้ที่นี่ ทองแดงเริ่มไม่ทานข้าวช่วงปลายเดือนมิถุนายน 2566 ช่วงนั...