โลกใบนี้คือกระจกที่สะท้อนตัวเราข้างใน

เมื่อคืนดูละคร GTH
เรื่อง "Stay ซากะ...ฉันจะคิดถึงเธอ" (หาดูได้ใน LINE TV)
มีอยู่ฉากนึง ตัวละครสองคนคุยกัน

พูดได้ดีมาก ๆ จนน่าฉุกคิด
พระเอกชื่อ หมี เป็นคนไทยไปใช้ชีวิตในญี่ปุ่น

แฟนพระเอกชื่อ นาโอมิ เป็นคนญี่ปุ่น
เธอเรียกหมีว่า คุมะคุง (แปลว่านายหมี)

วันนึงหมีมีปัญหาทุกข์ใจ ทะเลาะกับน้องชาย
เขาเลยหน้าบูดบึ้งไปทั้งวัน
นาโอมิชวนหมีไปเดินเล่นริมแม่น้ำ จะได้สบายใจ

เธอบอกกับหมีว่า
"คุมะคุงรู้มั้ย ตอนนี้ฉันเป็นกระจกของเธอ"

หมีทำท่างง ๆ ว่าอะไรคือกระจก?
นาโอมิพูดต่อ
"เธอเห็นมั้ยตอนนี้ฉันหน้าบึ้งอยู่
เธอชอบให้ยิ้มหรือหน้าบึ้งล่ะ?"

"ก็ต้องยิ้มสิ" หมีตอบแบบพาซื่อ
นาโอมิยิ้มกริ่ม
"ถ้าเธออยากให้ฉันยิ้ม เธอก็ต้องยิ้มก่อน
เพราะฉันคือกระจกของเธอ"

แลัวทั้งคู่ก็มองหน้ากัน สบตากัน
สักพักก็ระเบิดเสียงหัวเราะออกมา

ฉากนี้ที่เล่ามาทั้งหมด
เป็นสิ่งที่สะท้อนนิสัยมุนษย์ได้ดี
หลายครั้งเราบ่นโทษสิ่งแวดล้อมรอบตัวเราไม่ดี
โดยลืมคิดไปว่า สิ่งแวดล้อมรอบตัวเรา ก็คือภาพสะท้อนในใจเรา

เราพยายามจะไปเปลี่ยนโลกภายนอก
โดยหารู้ไม่ว่าโลกภายนอก ก็คือกระจกที่สะท้อนโลกภายในของเรา
ถ้าคุณเริ่มเปลี่ยนโลกข้างใน โลกข้างนอกจะเปลี่ยนตาม
ถ้าคุณอยากให้โลกยิ้ม คุณต้องยิ้มให้โลกก่อน
นี่เป็นเรื่องจริงที่คนโลกมืดจะเถียงขาดใจว่าไม่จริง

ฉันยิ้มให้เขาแล้ว ฉันดีกับเขาแล้ว เขาไม่เห็นยิ้มหรือดีกับฉันเลย
บอกได้เลยว่า ถ้าคุณยังยิ้มต่อไป ดีต่อไป
เปลี่ยนโลกข้างในของคุณต่อไป โดยไม่สนใจคนอื่นที่คุณควบคุมเขาไม่ได้
สิ่งที่จะเกิดขึ้นก็คือ ฟังดี ๆ นะ
บรรทัดต่อไป สำคัญมาก

สิ่งที่จะเกิดขึ้นก็คือ
ถ้าเขาคนนั้นยังไม่เปลี่ยนไปในทางที่ดี
เขาคนนั้นก็จะค่อย ๆ หลุดออกจากวงโคจรชีวิตของคุณไปเอง
นี่เป็นเรื่องของระดับพลังงานที่ลึกซึ้งเกินกว่าจะอธิบายตรงนี้
แต่เอาเป็นว่า มันคล้าย ๆ กับประโยคที่ว่า "ศีลเสมอแล้วเจอกัน"

โลกใบนี้คือกระจกที่สะท้อนตัวเราข้างใน
อย่าพยายามเปลี่ยนโลก เปลี่ยนคน
เปลี่ยนข้างในตัวเราเองง่ายกว่า ได้ผลกว่า
ถ้าไม่เชื่อ ต้องลอง

แหล่งที่มา      Facebook : Boy's Thought