"อีก 10 ปีข้างหน้าเห็นตัวเองกำลังทำอะไรอยู่?" "วางเส้นทางอาชีพไว้ยังไงบ้าง? เล่าให้ฟังหน่อยสิ" และอีกมากมายหลายประโยค ที่เป็นบทสนทนาที่แสนจะธรรมดา เมื่อได้พูดคุยกับคนสำเร็จ
เชื่อมั้ย มันไม่ใช่บทสนทนาในห้องประชุมเครียด มันไม่การถกกันหน้ากรุ่นควันกาแฟของนักคิดปัญญาชน แต่หลายครั้ง บทสนทนาทำนองนี้เกิดขึ้นในเวลาผ่อนคลาย นั่งดื่ม นั่งฟังเพลงชิลล์ๆ
คงเป็นความโชคดี ที่ยืนอยู่ตรงกลางระหว่าง "คนทั่วไป" กับ "คนสำเร็จ"
มันทำให้เห็นว่า
"บทสนทนา" ของคนสองกลุ่มนี้ต่างกันมาก
"คำถาม" ของคนสองกลุ่มนี้ก็ต่างกันมาก
และ "ชีวิต" ของคนสองกลุ่มนี้...ก็ต่างกันมาก
ในชีวิตนี้เคยถามคำถามแบบที่เขียนไว้ในบรรทัดแรกมั้ย?
ว่าน้อยคนจะเคยถามตัวเองด้วยคำถามแบบนั้น ยิ่งในวงสังสรรค์เฮฮาปาร์ตี้ ไม่ต้องพูดถึงว่าจะมีคำถามคุณภาพแบบนี้หลุดออกมา
แต่คนสำเร็จเหล่านี้ พวกเค้าถาม! พวกเค้าถามถึงเป้าหมายกันเป็นประจำ ถามกันเหมือนถามสารทุกข์สุกดิบธรรมดาๆ ถามกันเหมือนว่ามันก็แค่ประโยคกินข้าวรึยัง? เค้าถามกับทั้งคนเพิ่งพบกัน และเค้าก็ถามเป็นระยะๆ สำหรับคนที่คุ้นเคยกันดีแล้ว
ในขณะที่คนส่วนใหญ่กลับถามแค่ว่า
ปีใหม่นี้ไปเที่ยวไหน?
หนังเรื่องใหม่เข้าแล้วนะ ดูหรือยัง?
บางคนอาจจะคิดว่า โอ๊ย! ไอ้พวกนี้มันเครียด ดูสิ ขนาดไปดื่มเฮฮาแท้ๆ ยังมาถามคำถามซีเรียสๆ แบบนี้ทำไม
ตอบแทนให้เลย พวกเค้าไม่เครียดกับการถามคำถามนี้ และก็ไม่เครียดที่จะต้องตอบคำถามนี้ เพราะพวกเค้ารู้อยู่แล้วว่า เป้าหมายวันนี้ เดือนนี้ ปีนี้ และชีวิตนี้คืออะไร?
หรือบางที เราต่างหากที่ควรจะเครียดหน่อยมั้ย ว่าทำไมเราไม่เคยถามคำถามทำนองนี้กับตัวเองสักครั้ง?
แรกๆ ที่ไม่เคยถูกถามถึงเป้าหมาย รับประกันได้ว่าเราจะอึดอัด อารมณ์มันจะประมาณคิดในใจว่า
"ไม่รู้เว้ย ถามยากชิบ อย่าถามได้มั้ย จน เครียด กินเหล้า!"
แต่ยืนยันว่าเราต้องแข็งใจตอบ ไม่ต้องไปตอบใคร ตอบตัวเองนี่แหละ ในเช้าที่สงบ ในคืนที่สงัด นอกจากกาแฟที่ชงเอง กินเองแล้ว เรายังต้องถามเอง ตอบเองอีกด้วยว่า
"อีก 10 ปีข้างหน้าเห็นตัวเองกำลังทำอะไรอยู่?"
"วางเส้นทางอาชีพไว้ยังไงบ้าง?"
ถ้าอยากประสบความสำเร็จ เราต้องเปลี่ยนคนคุย เปลี่ยนเรื่องคุย และเราต้องเปลี่ยนคำถาม
เพราะคำถามคุณภาพ จะได้คำตอบคุณภาพ และคำตอบคุณภาพ จะได้ชีวิตคุณภาพ
เช้านี้ คืนนี้ ถามตัวเองเลยว่า...
"ปีใหม่นี้ไปเที่ยวไหนดี?"
เอ๊ย! ม่ายช่าย ต้องคำถามนี้
"ชีวิตใหม่ต่อจากคำถามนี้ จะไปสุดที่จุดไหนดี?"
"อะไรคือสิ่งที่คุณอยากให้คนรุ่นหลังจดจำ
เมื่อคุณจากโลกนี้ไปแล้ว?"
ได้เวลาตอบแล้ว...
แหล่งที่มา Facebook : Boy's Thought
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ตอน 37 ลาก่อนทองแดง
ตอน 36 อ่านตอนสามสิบหก เรื่อง "ลาก่อนพ่อสิงโต...พ่อหมาใจดี...." ได้ที่นี่ ทองแดงเริ่มไม่ทานข้าวช่วงปลายเดือนมิถุนายน 2566 ช่วงนั...
-
ใครที่นึกเบื่อตลาดติดแอร์ แต่ชื่นชอบตลาดเปิดท้ายรวมถึงของขายแบกกะดินราคาถูก หรือร้านขายตามล็อกหลากหลายแนว มาทอดน่องช็อปให้เพลินที่ "ต... -
การจ่ายเงินรายได้ไม่ครบถ้วน ว่าจริงๆ แล้วเงินที่ทางผู้จ้างได้จ่ายให้ผู้รับจ้างไม่ครบนั้น เพราะว่าทางผู้จ้างได้หักภาษีเงินได้หัก ณ ที่จ่าย ซ...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น