โฟกัส!... "เป้าหมาย"

โฟกัส! โฟกัส! โฟกัส!

คำนี้มีความสำคัญต่อความสำเร็จในชีวิตมากๆ

คนนึงประสบความสำเร็จ อีกคนนึงไม่ประสบความสำเร็จ
ความแตกต่างของสองคนนี้อาจไม่ได้อยู่ที่แค่ฝีมือ
แต่อยู่ที่ใคร "โฟกัส" แล้วได้ประโยชน์กับตัวเองมากกว่ากัน

คนสำเร็จนั้นมองเห็นแต่โอกาสในทุกปัญหา
เขาคือนักสร้างข่าวดี
เขาคือนักให้กำลังใจตัวเอง

แต่คนทั่วไปกลับมองเห็นปัญหาในทุกโอกาส
เขาคือเจ้ากรมนักสะสมข่าวร้าย
เขาคือหมอดูที่เห็นแต่ปีชงและดวงตกอับของตัวเอง

ยกตัวอย่างง่ายๆ
ถ้ามีงานนึงที่มีคนทำแล้วประสบความสำเร็จจำนวนไม่เยอะ
พูดง่ายๆ ว่าไม่ใช่ทุกคนที่ทำได้
เช่น เล่นหุ้น เปิดร้าน ทำธุรกิจ SME

คนทั่วไปจะคิดทันทีว่า
"ยากว่ะ สงสัยเราจะทำไม่ได้ เพราะคนสำเร็จน้อยเหลือเกิน"
ในขณะที่คนมีนิสัยของคนสำเร็จจะคิดว่า
"คนที่ทำแล้วสำเร็จมีจำนวนไม่เยอะ
แต่คนจำนวนน้อยนั้น มันอาจจะเป็นเราก็ได้นี่หว่า"
ในเรื่องเดียวกัน

คนทั่วไปชอบคาดการณ์ว่าน่าจะมีเรื่องร้ายๆ เกิดขึ้นกับเขา
สุดท้ายก็เลยเกิดขึ้นจริง
ส่วนคนสำเร็จชอบคาดการณ์ว่าจะน่าจะมีเรื่องดีๆ เกิดขึ้นกับเขา
สุดท้ายก็เลยเกิดขึ้นจริง

ที่เป็นแบบนี้ ไม่ใช่เพราะคนสำเร็จประมาทหรือมั่นใจเกินไป
จึงไม่เตรียมอะไรไว้ในวันที่ฟ้าฝนไม่เป็นใจ
แต่เขาเตรียมรับมือสิ่งไม่คาดฝันไว้เสร็จแล้วต่างหาก
ไม่ว่าจะเป็นเตรียมเงินสำรอง เตรียมงานสำรอง
เตรียมการลงทุนที่ให้ผลตอบแทนด้วยตัวเอง
และสุดท้าย ไม่สร้างหนี้จนเกินตัว
พอเตรียมตัวจบแล้ว
เขาจึง "โฟกัส" ไปที่ "เป้าหมาย" เท่านั้น

ส่วนคนทั่วไปประมาทโดยไม่รู้ตัว
พวกเขาไม่เตรียมอะไรที่ว่านี้เลยสักอย่าง
เขาไม่มีเงินสำรอง ไม่มีงานสำรอง
ไม่มีการลงทุน สิ่งเดียวที่มีคือหนี้
พวกเขาจึงมองเห็นอนาคตเป็นเรื่องของความไม่แน่นอน
และมีแต่เรื่องร้ายๆ รออยู่
พวกเขาจึง "โฟกัส" ไปที่ "ปัญหา" เท่านั้น

ข่าวดีก็คือ เรามักจะเป็นหมอดูที่แม่นเสมอ
คำทำนายของเรานั้นแม่นสุดๆ
คิดว่าเรื่องร้ายๆ จะเกิดขึ้น มันก็จะเกิดขึ้นจริง
เอ๊ะ ว่าแต่สรุปว่านี่มันข่าวดีหรือเนี่ย?!

ในเรื่องเดียวกันแท้ๆ แต่คนสองคนกลับมองเห็นต่างกัน
เปรียบเหมือนกล้องที่มี "ชัดตื้น" "ชัดลึก"
อยู่ที่เราจะโฟกัสไปที่จุดไหน
เปลี่ยนโฟกัส ชีวิตก็เปลี่ยน
เลือกมองเห็นสิ่งที่จะเป็นประโยชน์และเสริมชีวิตเราให้ดีขึ้น
เตรียมปัจจุบันให้พร้อม
เพื่อจะได้ไม่ต้องละสายตาจากเป้าหมาย
ลาออกจากเจ้ากรมข่าวร้าย
เพื่อกลายมาเป็นนักให้กำลังใจตัวเอง
แล้วพบกันที่ความสำเร็จ

แหล่งที่มา     Facebook : Boy's Thought