เพิ่งหัดแต่งนิยาย
ลองอ่านหน่อยสิ ว่าพล็อตเรื่องพอได้มั้ย?
กลัวว่ามันจะโอเว่อร์เกิน
ช่วยคอมเมนต์หน่อยนะ
======================
สมศรีเป็นเด็กอีสานบ้านนอก ยากจนมาก
แม่พาหาบตระกร้าเอาพริกแห้ง หน่อไม้ มะม่วง
ไปแลกข้าวสารหมู่บ้านอื่น
เดินหาบตระกร้าหนักมาก หาบไปร้องไห้ไป
เพราะไม่มีเงินนั่งรถโดยสาร
เธอไม่มีเพื่อนคบ มีวัวและควายเป็นเพื่อน
โดนลูกพี่ลูกน้องแกล้งเอาเหาจากควายใส่หัว
โดนรังแกในชั้นเรียน เพราะถูกด่าว่า โง่ ทึ่ม หัวโต ตัวลีบ
ฟันเหยินเป็นอีแก้วหน้าม้า หน้าตาอัปลักษณ์
สมศรีถูกผู้ชายหลอกตอนอายุ 16 ตั้งท้อง แต่ไม่เคยคิดทำแท้ง
แฟนทิ้ง เคยคิดจะโดดให้รถทับตาย แต่คิดได้ว่าสงสารแม่และน้อง
เลยตั้งใจเรียน กศน.จนจน ม.ปลาย
ช่วงเช้าถึงบ่าย เป็นครูพี่เลี้ยง
ช่วงบ่ายถึงเย็น เป็นนางแจ๋ว
ล้างถ้วยกาแฟ ล้างห้องน้ำให้กับออฟฟิศนายฝรั่ง
บ่อยครั้งที่เธอต้องดื่มน้ำประปาต้มให้อิ่มท้อง
ต้มข้าวต้มใส่เกลือกินจะได้มีเรี่ยวแรงทำงาน
เพื่อทุกคนที่คอยอยู่ต่างจังหวัด
มาดามฝรั่งเห็นแวว เพราะเธอฝึกพูดภาษาอังกฤษด้วยตัวเอง
ด้วยการไปยืมหนังสือเรียนภาษาอังกฤษและเทป นอนฟังทุกคืน
มาดามเลยให้ออกจากงานครูพี่เลี้ยง
จากนางแจ๋ว มาดามไว้ใจให้สมศรีเดินเอกสาร
และได้กู้ทุนจากบริษัท เรียนต่อปริญญาตรี ที่มหาวิทยาลัยแห่งนึง
ตอนสอบสัมภาษณ์ อาจารย์บอกว่า
ไม่มี นศ. คนไหนในประวัติที่นี่ที่จบ กศน. มาแล้วต่อจบได้หรอก
เลิกล้มความตั้งใจซะ
สมศรีตอบว่า "ให้โอกาสหนูด้วยนะคะ หนูจะทำให้ได้ค่ะ"
สมศรีเรียนหนัก อ่านหนังสือหนักกว่าคนอื่น 10 เท่า
และในที่สุดเธอก็จบถึง ป.โท
ปัจจุบันเธอและลูกพำนักอยู่ที่ Hamburg, Germany
เธอเป็นเจ้าของธุรกิจ นำเข้า-ส่งออก
และกำลังศึกษาป.เอก
ในอนาคตอันใกล้จะเปิดธุรกิจ Wellness ใน Hamburg
=======================
คุณ
คุณคิดว่าพล็อตมันเว่อร์เกิน เชื่อได้ยาก
ดูมันเป็นสูตรนิยายน้ำเน่าไปหน่อย
จากเด็กบ้านนอก ข้าวไม่มีจะกิน
จนเรียนจบโทและมาเป็นเจ้าของธุรกิจที่เยอรมันเนี่ยนะ?
คุณ
ต้องขอโทษที่จำเป็นต้องบอกว่าโกหกคุณ
นี่ไม่ใช่นิยาย แต่คือเรื่องจริง!!!
นี่คือเรื่องราวของผู้หญิงคนนึงที่เขียนมาเล่าให้ฟัง
ชื่อคน ชื่อสถานที่ และรายละเอียดบางอย่างดัดแปลง
แต่นอกนั้นคือเรื่องจริงทั้งหมด
(ขออนุญาตเจ้าของเรื่องแล้ว)
นี่ล่ะ ที่เค้าบอกว่า "ชีวิตจริงยิ่งกว่านิยาย"
สิ่งที่อยากจะบอกก็คือ
มันไม่สำคัญเลยว่าคุณอยู่ที่จุดไหน
สื่งที่สำคัญก็คือ คุณอยากจะไปที่จุดไหน?
มีคนทำได้มาแล้วมากมาย
คำถามก็คือ
เรื่องราวพลิกชีวิตแบบนี้
ทำไมจะเป็นคุณอีกสักคนไม่ได้ล่ะ?
คุณ
มาทำชีวิตของเราให้ยิ่งกว่านิยาย
จนต้องมีคนเอาไปสร้างนิยาย
แล้วบอกว่าสร้างจากเรื่องจริงกันดีกว่า
มันสะใจดีออก!
แหล่งที่มา Facebook : Boy's Thought
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ตอน 37 ลาก่อนทองแดง
ตอน 36 อ่านตอนสามสิบหก เรื่อง "ลาก่อนพ่อสิงโต...พ่อหมาใจดี...." ได้ที่นี่ ทองแดงเริ่มไม่ทานข้าวช่วงปลายเดือนมิถุนายน 2566 ช่วงนั...
-
ใครที่นึกเบื่อตลาดติดแอร์ แต่ชื่นชอบตลาดเปิดท้ายรวมถึงของขายแบกกะดินราคาถูก หรือร้านขายตามล็อกหลากหลายแนว มาทอดน่องช็อปให้เพลินที่ "ต...
-
การจ่ายเงินรายได้ไม่ครบถ้วน ว่าจริงๆ แล้วเงินที่ทางผู้จ้างได้จ่ายให้ผู้รับจ้างไม่ครบนั้น เพราะว่าทางผู้จ้างได้หักภาษีเงินได้หัก ณ ที่จ่าย ซ...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น