"ความสำเร็จ" ก็เหมือน "กางเกงใน"

"ความสำเร็จ" ก็เหมือน "กางเกงใน"
ฝากใครซื้อไม่ได้ ตามแบบใครก็ไม่ดี
เพราะมันจะไม่พอดีกับเรา เราต้องมีแบบของเราเอง
ประโยคข้างบน พี่บอย โกสิยพงษ์ พูดไว้
ในงานสัมมนา exclusive ที่ไปนั่งฟังเมื่อวาน

มันใช่ยิ่งกว่าใช่ และพี่บอยโกพูดได้ตรงประเด็น
เพราะยุคนี้เราถูกฉุดกระชากลากถูไปทางโน้นทีทางนี้ที
ให้ "ร่ำรวย" ตามแบบมาตรฐานคนอื่น
ต้องมีมือถือรุ่นใหม่ บ้านใหญ่เท่าวัง
ขับรถสปอร์ต เที่ยวเมืองนอกกันจัง
ไม่อย่างนั้นถือว่าผิด
พี่บอยโกเรียกสังคมแบบนี้ว่า "สังคมฟรุ้งฟริ้ง"

พูดแบบนี้ใช่ว่าการร่ำรวยจะเป็นเรื่องผิดนะ
แต่ผิดตรงที่เราเห็นเขาใส่กางเกงในแบบนั้น
แล้วเราก็อยากใส่บ้าง เพราะคิดว่าน่าจะสบายดี
สุดท้ายไขว่คว้ากว่าจะได้มา
พอเอามาใส่แล้วไม่เห็นจะสบายอย่างที่คิด

มักจะเขียนอยู่บ่อย ๆ ว่า
ถ้าคุณตอบไม่ได้ว่าคุณอยากมีเท่าไหร่
ถ้าคุณตอบไม่ได้ว่ามีแค่ไหนที่คุณคิดว่ารวยแล้ว
แบบนั้น เท่าไหร่ก็ไม่พอ เท่าไหร่ก็ไม่รวย
คุณจะเหมือนวิ่งไล่เงาไปเรื่อย ๆ ไม่รู้จบ

ทั้งที่ถ้าคุณหยุด คุณจะพบว่ามันอยู่ที่นี่ ตรงนี้อยู่แล้ว
อย่าให้ใครมาชวนเชื่อได้ว่า
ต้องมีเงินเท่านั้นสิถึงจะรวย มีรถแบบนี้สิถึงจะเจ๋ง
คุณต้องออกแบบเส้นทางด้วยตัวคุณเอง

ที่พูดมาทั้งหมด  ไม่ได้บอกว่าให้หยุดขยัน
แต่อยากให้ตั้งสติก่อนสตาร์ท จะได้ไม่พลาดไปตามก้นคนอื่น

ก็เหมือนที่พี่บอยโกบอกนั่นล่ะ
"ความสำเร็จ" ก็เหมือน "กางเกงใน"
ฝากใครซื้อไม่ได้ ตามแบบใครก็ไม่ดี
เพราะมันจะไม่พอดีกับคุณ คุณต้องมีแบบของคุณเอง

กางเกงในใส่พอดีในสไตล์ของคุณเป็นแบบไหน?
คุณนั่นล่ะที่รู้ดีที่สุด

แหล่งที่มา     Facebook : Boy's Thought