เรียนเพื่อพ่อแม่

เมื่อวานดูคลิปรายการนึง
เขาสัมภาษณ์คุณลุงเจ้าของสวนมะนาว
ปัจจุบันลุงอายุ 75 ปีแล้ว
ไม่ได้ทึ่งกับสวนมะนาวของลุง
แต่ทึ่งกับคำพูดตอนที่ลุงให้สัมภาษณ์ว่า
"ผมจบวิศวะ แต่ชอบทำเกษตรมากกว่า
ที่เรียนวิศวะ เพราะเรียนเพื่อพ่อแม่"

อั๊ยย่ะ!!!  ไม่คิดว่าคำว่า "เรียนเพื่อพ่อแม่"
จะใช้กันมานมนาน แม้กระทั่งคนอายุ 75 ก็ยังเคยผ่านเหตุการณ์นี้

ซึ่งถ้าให้เดา  อีก 75 ปีข้างหน้า
"เรียนเพื่อพ่อแม่" ก็น่าจะยังเป็นคำที่ใช้กันต่อ ๆ ไป

พ่อแม่ทุกคนรักลูกอยู่แล้ว อันนี้ใคร ๆ ก็รู้
แต่หลายครั้งเราก็เอาปีกมาใส่ให้ลูก
โดยไม่ได้ถามสักคำว่าปีกนั้นจะทำให้ลูกอึดอัดหรือเปล่า
ลูกอาจจะเพียงแค่อยาก "เดิน" ไปบนเส้นทางของตัวเอง
มากกว่าที่จะ "บิน" ไปบนเส้นทางที่พ่อแม่กำหนดไว้

"เรียนเพื่อพ่อแม่"
ไม่กล้าฟันธงหรอกว่าใครถูกใครผิด
เพราะเรื่องนี้มันเกิดขึ้นจากความรัก ความห่วงใย
แต่ลูกกี่คนก็ไม่รู้ ที่พอเรียนจบตามที่พ่อแม่อยากเห็น
แล้วจากนั้นก็ไม่คิดหันหลังกลับมาหาวิชาชีพที่เรียนมาอีกเลย
แต่พ่อแม่กี่คนก็ไม่รู้ ที่พอลูกเรียนจบแล้ว
ก็นึกไม่ออกเหมือนกันว่าแล้วยังไงต่อ?
นอกจากได้ใบปริญญามาประดับฝาบ้าน
ได้อัลบั้มรูปถ่ายวันรับปริญญา
ที่แทบไม่เคยเอามาเปิดดูอีกเลย

ถ้าอย่างนั้นมันก็น่าสงสัยว่า
การ "เรียนเพื่อพ่อแม่"
ประโยชน์ของมันคืออะไรหนอ?

หรืออันที่จริง เราควรจะปลูกฝังกันใหม่ว่า
ไม่ต้อง "เรียนเพื่อพ่อแม่" ก็ได้นะลูก
แต่ขอให้ "เป็นคนดีเพื่อพ่อแม่"
แบบนี้จะฟังดูเข้าท่ากว่า
เห็นด้วยมั้ย ?

แหล่งที่มา   Facebook : Boy's Thought