ความแก่มีจริง อาการหมดไฟมีจริง
ความเจ็บป่วยก็มีจริง อาการหมดแรงมีจริง
และอาการหมดตังค์ ตอนหมดแรงก็มีจริง
เมื่อมาถึงจุดนึงของชีวิต
เราจะเริ่มเห็นคนที่เดินมาก่อนหน้าเรา
ไปถึงจุดที่อีกหน่อยเราก็จะต้องไปถึง
คำถามจึงอยู่ที่ เราอยากไปถึงจุดนั้นแบบไหน?
เราอยากมีชีวิตแบบไหนในวันบ่ายคล้อย ใกล้ตะวันตกดิน
ยุคนี้เรื่องของการวางแผนการเงิน วางแผนเกษียณ
เป็นเรื่องที่ฮอตฮิตมาก ฮิตจนหลายคนเลยต่อต้านซะงั้น
พูดกันไปว่าเดี๋ยวก็เอาตัวรอดได้อยู่แล้ว คนสมัยก่อนยังอยู่มาได้
เรื่องวางแผนการเงิน วางแผนเกษียณมันเป็นเรื่องกังวลเกินกว่าเหตุ
คนที่พูดเรื่องนี้ อยากจะขายประกัน ขายกองทุนล่ะสิท่า บางคนก็ว่าไปแบบนั้น
เรื่องนี้ก็พูดยาก เอาที่สบายใจก็แล้วกัน
เพียงแต่อยากจะเล่าให้ฟังว่า
คงเดินทางมาถึงจุดที่รุ่นพี่หลาย ๆ คนเริ่มเป็นรุ่นใหญ่วัยใกล้เกษียณ
พวกเขาไม่ได้อยู่ในโมงยามของรุ่งอรุณอีกต่อไปแล้ว
ไม่ได้คึกคักเต็มไปด้วยพลัง ไม่ได้พร้อมจะเริ่มอะไรใหม่
เขาอยากจะหาที่ร่อนลง แต่ยังไม่รู้ว่าตรงไหน?
บ้างทำงานมาจนล้า บ่นว่าเหนื่อย แต่หยุดไม่ได้
บ้างปรับตัวไม่ทันกับกระแสความเปลี่ยนแปลง ไม่รู้จะไปอย่างไรต่อ
บ้างเพิ่งตรวจสอบสินทรัพย์ตัวเอง เพื่อที่จะพบว่าแทบไม่มีเงินเก็บเลย
บ้างเพิ่งรู้ตัวว่าไม่ได้ขุดบ่อน้ำไว้ ตั้งแต่วันที่ยังไม่กระหายน้ำ
อ่านแล้วเครียดเนอะ
แต่มันจะเครียดกว่า ถ้าเป็นชีวิตเราจริง ๆ
ไม่ใช่ตัวหนังสือที่อ่านแล้วรูดปรื้ด ๆ แบบนี้
สิ่งที่พยายามจะบอกก็คือ
ถ้าไม่ตายซะก่อน เราได้แก่ชราแน่ ๆ
และเราอาจจะได้เจ็บป่วย อาจได้พบกับมรสุมชีวิตที่ไม่คาดคิด
อาจหมดไฟ หมดแรง หมดตังค์
ทุกอย่างอาจเกิดขึ้นได้ทั้งนั้น
อย่าโลกสวย จนลืมกางตาข่าย ปูฟูกไว้เผื่อตอนล้มด้วย
การวางแผนการเงิน
ไม่ต่างจากการฝึกภาษา ลดน้ำหนัก หรือการปลูกต้นไม้
นั่นคือ มันต้องใช้เวลา และไม่เห็นผลกระทบในวันเดียว
มันคือสิ่งที่เหมือนจะไม่จำเป็น จนกระทั่งมันจำเป็น นั่นล่ะเราถึงรู้ซึ้งว่าจำเป็น
หนึ่งในคำพูดที่เศร้าที่สุดก็คือคำว่า "ไม่ทันแล้ว"
และเรื่องการวางแผนทางการเงิน ก็คือหนึ่งในเรื่องที่ถ้าเราบอกว่า "ไม่ทันแล้ว"
มันจะเจ็บปวดเหลือเกิน
ถ้าเราวางแผนเสียตั้งแต่เนิ่น ๆ เราจะเครียดน้อย เพราะมีเวลาเยอะ
ถ้าเราวางแผนช้า เราจะเครียดเยอะ เพราะมีเวลาน้อย
เมื่อวานผ่านไปแล้ว วันนี้เริ่มถึงจะสาย แต่ก็ยังดีกว่าไม่ทำอะไรเลย
เพราะเวลาไม่เคยคอยใคร
ส่วนจะเริ่มต้นอย่างไรนั้น
หนังสือ ยูทูบ สัมมนา มหาศาลความรู้
ทั้งฟรีและเสียเงิน รอให้เราทำความเข้าใจอยู่แล้ว
ขึ้นอยู่กับว่าเราอยากทำจริง ๆ หรือเปล่าเท่านั้นเอง
ความแก่มีจริง อาการหมดไฟมีจริง
ความเจ็บป่วยก็มีจริง อาการหมดแรงมีจริง
และอาการหมดตังค์ ตอนหมดแรงก็มีจริง
วางแผนการเงินไว้ตั้งแต่วันที่ยังมีแรง วันที่ยังเป็นหนุ่มสาว
วันที่ยังหาเงินได้ วันที่ยังไม่จำเป็นต้องวางแผน
วันที่ยังไม่หิวน้ำ วันที่ยังไม่ต้องการร่มเงา
เมื่อวันที่ต้องใช้งานขึ้นมาจริง ๆ
เมื่อนั้นจะได้ไม่ต้องมีคำว่า "ไม่ทันแล้ว"
ยังไงล่ะ
แหล่งที่มา Facebook : Boy's Thought
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ตอน 37 ลาก่อนทองแดง
ตอน 36 อ่านตอนสามสิบหก เรื่อง "ลาก่อนพ่อสิงโต...พ่อหมาใจดี...." ได้ที่นี่ ทองแดงเริ่มไม่ทานข้าวช่วงปลายเดือนมิถุนายน 2566 ช่วงนั...
-
ใครที่นึกเบื่อตลาดติดแอร์ แต่ชื่นชอบตลาดเปิดท้ายรวมถึงของขายแบกกะดินราคาถูก หรือร้านขายตามล็อกหลากหลายแนว มาทอดน่องช็อปให้เพลินที่ "ต...
-
การจ่ายเงินรายได้ไม่ครบถ้วน ว่าจริงๆ แล้วเงินที่ทางผู้จ้างได้จ่ายให้ผู้รับจ้างไม่ครบนั้น เพราะว่าทางผู้จ้างได้หักภาษีเงินได้หัก ณ ที่จ่าย ซ...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น