ยิ่งสูง ยิ่งต้องโน้มลงต่ำ ยิ่งเป็นผู้นำ ยิ่งต้องทำตัวติดดิน

รู้สึกชื่นชมทุกครั้งที่ได้เห็น
"เจ้าของบริษัท" กล่าวขอบคุณ "ลูกน้อง"
ไม่วางมาดเหมือนเป็นเจ้าชีวิตของพนักงาน
เพราะเชื่อในแนวคิดที่ว่า
ยิ่งสูง ยิ่งต้องโน้มลงต่ำ
ยิ่งเป็นผู้นำ ยิ่งต้องทำตัวติดดิน

ช่วงเดือนสองเดือนนี้  มีโอกาสได้พบเจอเจ้าของบริษัทแบบที่ว่ามา
เธอและเขาเหล่านี้ ช่างนอบน้อมต่อลูกน้องและผู้อื่น จนอดทึ่งไม่ได้

คนแรก คุณบี เพ็ญพัฒน์ มรกตวิศิษฎ์ 
เจ้าของ บลูอันดา บริการท่องเที่ยวทางเรือระดับพรีเมี่ยม แถบทะเลอันดามัน
เจอเธอที่คอร์ส "เขียนไม่กี่คำ ทำเงินกว่า" ที่ภูเก็ต
เธอพาไปทานอาหารที่ร้านของเธอ
(ร้าน Kata Cuit ริมหาดกะตะ)

ตั้งแต่เดินเข้าร้าน เธอทักทายพนักงานทุกคน
เข้าไปกอดด้วยความรัก ไถ่ถามสารทุกข์สุกดิบ
พอถึงตอนทานอาหาร
เห็นเธอกล่าวขอบคุณพนักงานเสิร์ฟนับครั้งไม่ถ้วน
น้ำเสียงของเธอ เต็มไปด้วยความจริงใจและเมตตา
แอบชื่นชมเธอในใจ

เมื่อทานอาหารเสร็จ ก่อนออกจากร้าน
เธอยังไม่วายร่ำลากับพนักงานอีกนานสองนาน
ทั้งหมดนี้   ไม่ได้ยินน้ำเสียงของการสั่งงานเลยแม้แต่น้อย
เชื่อว่าเธอคนนี้จะต้องเป็นเจ้าของที่ลูกน้องรักอย่างแน่นอน

คนที่สอง คุณนัท กมลพงศ์ สงวนตระกูล
เจ้าของโตโยต้าขอนแก่น เมืองเลย และพนมรุ้ง
พบเขา เนื่องจากคุณนัทเชิญไปบรรยายให้พนักงานฟัง
ปีนี้เป็นปีที่สองที่ไปพูดที่นี่

ทุกครั้งที่เจอคุณนัท
เอาเป็นว่าถ้าเขาเดินมากับพนักงาน
คุณไม่มีทางดูออกว่าคนไหนหัวหน้า คนไหนลูกน้อง
ไม่ใช่คุณนัทไม่มีราศีนะ (555+)

แต่คุณนัทแต่งตัวเหมือนพนักงานทุกคน
ใส่แจ็คเก็ตของโตโยต้า ทำตัวธรรมดามาก
ไม่วางมาดกับลูกน้องเลยสักนิด ทั้งที่เขามีลูกน้องเป็นร้อย ๆ คน

ช็อตที่ประทับใจที่สุด
เห็นจะเป็นตอนที่เราหลายคนนั่งดื่มกาแฟกันในโรงแรม
พอถึงเวลาจะต้องขึ้นห้องประชุม
คุณนัทเดินไปชำระเงินที่แคชเชียร์ร้านกาแฟ
พนักงานบอกว่าลูกน้องของคุณนัทจัดการจ่ายให้แล้ว
ภาพหลังจากนั้นที่เห็นก็คือ
คุณนัทโค้งคำนับพนักงานร้านกาแฟ
พร้อมกับพูดว่า "ขอบคุณมากครับ"

เชื่อว่าเขาคนนี้จะต้องเป็นผู้ยิ่งใหญ่แน่นอน จึงโน้มตัวลงต่ำได้ขนาดนี้
ลึก ๆ เชื่อว่าผู้นำหรือเจ้าของบริษัทที่เป็นแบบนี้
ลูกน้องจะตั้งใจทำงานมากกว่าเจ้านายขาโหด
ที่เอาแต่ดุด่าลูกน้อง หรือต้องให้ทุกคนมาพินอบพิเทา

ผู้นำนั้นไม่ใช่คนที่ขึ้นไปอยู่บนที่สูง แล้วชี้นิ้วสั่งลงมา
แต่คือคนที่ลงมาร่วมลงเดินไปกับลูกน้อง
เจ้าของบริษัทที่แท้จริง ก็ไม่ใช่แค่คนที่จ่ายเงินให้พนักงาน
แต่คือคนที่จ่ายความรักความเมตตาให้กับผู้ใต้บังคับบัญชา

เพราะเมื่อผู้นำได้ใจผู้ตามไปแล้ว
ทุกคนก็พร้อมจะลุยไหนลุยนั่น ว่าไงว่ากัน
ขอชื่นชมผู้นำแบบนี้จากใจจริง

ส่วนใครที่เป็นลูกน้องของเจ้านายแบบนี้
ก็อย่าทำให้เจ้านายเสียกำลังใจนะ
ตั้งใจทำงานให้สมกับที่มีเจ้านายดี ๆ
ไม่มีเจ้านาย ลูกน้องก็อยู่ไม่ได้
ไม่มีลูกน้อง เจ้านายก็อยู่ไม่ได้เหมือนกัน
ต่างคนต่างต้องพึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกัน

แหล่งที่มา    Facebook : Boy's Thought