มือสมัครเล่นหรือมืออาชีพ?

วันก่อนซื้อเทปกาวมา ที่ร้านมีขายหลายยี่ห้อ
มีทั้งยี่ห้อดัง มีโฆษณาให้เห็นบ่อยๆ ราคาสูง
กับยี่ห้อโนเนมราคาถูกกว่า

ปกติมักจะซื้ออันที่ราคาสูงกว่า แต่คราวนี้ไม่รู้นึกยังไง
ลองให้โอกาสเจ้าใหม่หน่อยละกัน
เห็นเขาเขียนว่าเทปกาวอย่างหนา เหนียวทนทาน

พอเอากลับมาใช้
  ! อย่างที่คุณคิดไว้นั่นแหละ
คุณภาพห่วยมาก ฉีกแล้วขาดง่าย เพราะเนื้อเทปบางมาก ๆ
เสียใจที่คิดผิด ไม่น่าให้โอกาสเล้ย

เรื่องนี้ทำให้นึกย้อนไปถึงวันก่อนนู้น
แวะซื้อกาแฟร้านนึง
ปกติไม่เคยซื้อร้านนี้ แต่พอดีมีโปรโมชั่นลด 50% เลยลองหน่อย
กาแฟหนึ่งแก้ว ราคาปกติเทียบเท่าเจ้าใหญ่อย่างกาแฟวงกลมสีเขียว
แต่รสชาตินั้นราวฟ้ากับเหว ไม่ได้ครึ่งเลย
(ยังไม่นับความมืออาชีพของพนักงาน)

พอมาวันนี้เห็นข่าวเรื่อง สนพ.เล็ก ๆ สำนักนึง
พิมพ์หนังสือสอนภาษาอังกฤษแบบไม่ได้คุณภาพออกมาขาย
ทั้งพิมพ์ผิด ทั้งไวยากรณ์ผิด จนกลายเป็นประเด็นร้อนว่อนเน็ต

พูดถึงสามเรื่องนี้ทำไม?
ก็เพราะผมคิดว่ามันมีจุดเกี่ยวเนื่องกันน่ะสิ

เทปกาวยี่ห้อโนเนม
กาแฟร้านที่เกือบดัง และ
 สนพ. เล็ก ๆ

คุณเห็นเหมือนที่เห็นมั้ย  ว่าเหล่านี้คือ "คนตัวเล็ก"
คนตัวเล็กที่อาจหาญเข้ามาต่อกรกับยักษ์ใหญ่
แต่ "คุณภาพ" กลับสู้เจ้าใหญ่ไม่ได้

บ้างใช้การตัดราคา บ้างใช้โปรโมชั่น (บ้างไม่ทำอะไรเลยด้วยซ้ำ)
แต่กลับไม่สนใจเรื่องคุณภาพ เน้นตีหัวเข้าบ้าน

คิดว่าวิธีเดียวที่คนตัวเล็กอย่างเราจะชนะยักษ์ใหญ่ได้ก็คือ 
"คุณภาพ"
และหลายครั้งคุณภาพไม่เกี่ยวกับเรื่องต้นทุนที่เพิ่มขึ้น

เทปกาวเจ้านั้น อันที่จริงแล้วต้นทุนต่ำกว่า เพราะไม่ต้องเสียค่าโฆษณา
แต่เขากลับเลือกกลยุทธ์ตัดราคา ขายของห่วย แต่หลอกว่าดี
แบบนี้สินค้าก็อยู่ได้ไม่นาน ถึงอยู่ได้ก็เติบโตยาก

กาแฟเจ้านั้น ถ้าคิดจะขายระดับราคาเดียวกันกับเจ้าใหญ่ในตลาด
คุณภาพของกาแฟและพนักงานยิ่งต้องดีกว่ามาก ๆ เพราะแบรนด์ดังไม่เท่า

สนพ. สำนักนั้นเป็น สนพ.เล็ก ๆ ไม่มีคนรู้จักเท่าไหร่
ยิ่งต้องขายคุณภาพของการทำหนังสือ เพื่อเอาชนะใจคนอ่านให้ได้

ทั้งหมดนี้ไม่ได้ทำให้ต้นทุนเพิ่มขึ้นเท่าไหร่เลย
"คุณภาพ" เท่านั้นที่จะทำให้คนตัวเล็กถูกมองเห็นและบอกต่อ
และมันไม่ใช่เรื่องของ "ราคา" แน่นอน

ถ้าเป็นมือสมัครเล่นแล้วยังทำตัวเป็นมือสมัครเล่น
ก็จะยังเป็นมือสมัครเล่นอยู่อย่างนั้น
นี่คือเรื่องจริง

คุณล่ะ  มือสมัครเล่นหรือมืออาชีพ?

แหล่งที่มา    Facebook : Boy's Thought