โลกนี้มีมาตรฐานเหมือน ๆ กันมากพอแล้ว ที่เราต้องการคือ "ความแตกต่าง

วันก่อนไปรับเช็คที่บริษัทยักษ์ใหญ่มหาชนแห่งนึง
พอลิฟต์เปิด  ก้าวขาออกไป รู้สึกแปลกแยกเล็กน้อย
เพราะ 100% ของคนที่มารับเช็คเป็นเมสเซนเจอร์ทั้งหมด
ที่น่าแปลกคือพวกเขาแต่งตัวราวกับถอดออกมาจากพิมพ์เดียวกัน
(คุณคงนึกออกว่าเมสเซนเจอร์มาตรฐานนั้นแต่งตัวอย่างไร)

รู้สึกแปลกประหลาดทุกครั้งกับ "ภาพต้นแบบ"
ที่เรามักเอาไปบรรจุไว้ในหัวว่ามันต้องเป็นแบบนี้แหละถึงจะมาตรฐาน
ก็เค้าทำกันมาแบบนี้ แล้วทำไมเราจะไม่ทำแบบนี้ล่ะ?

ลองนึกถึงห้องสัมมนาในโรงแรม
ผ้าคลุมโต๊ะเนื้อผ้ามัน ๆ น้ำในแก้วทรงสูง
กระดาษหนึ่งแผ่น ดินสอหนึ่งแท่ง ไฟสลัว ๆ
(ถ้ามีตัวตัดโฟมนี่ยิ่งใช่เลย)

สงสัยว่าทำไมต้องทำเหมือนกันไปหมดทุกที่?
ลองนึกถึงพริตตี้ที่พูดในงานแสดงสินค้า
แต่งหน้าทำผม กิริยาท่าทางคล้ายกันไปหมด
"ไม่ว่าจะเป็นในส่วนของ..." คือคำพูดติดปากของพวกเธอ
สงสัยว่าทำไมสาว ๆ เหล่านี้ต้องทำตัวเองให้เหมือนกันไปหมด?

ประเด็นก็คือคนจำนวนมากพยายามทำตัว
ให้เหมือนมาตรฐานที่เค้าทำกันมา
แต่มีคนจำนวนน้อยเท่านั้นที่พยายามจะคิดต่างออกไป
เค้าคิดเสมอว่าทำอย่างไรจะแตกต่างจากมาตรฐาน?

โลกนี้มีมาตรฐานเหมือน ๆ กันมากพอแล้ว
ที่เราต้องการคือ "ความแตกต่าง" ต่างหาก
โลกนี้ยังต้องการคนนำเสมอ
ไม่ใช่คนที่ทำตาม ๆ กันมา โดยไม่ถามสักคำ

บ่อยครั้งที่นับถือ "ความไม่รู้" เพราะมันทำให้เราสดใหม่
ไม่มีภาพจำของสิ่งนั้น ๆ ว่าที่ผ่านมา คนที่ทำมาก่อน เขาทำยังไงกัน
เราจึงทำไปตามสัญชาตญาณ
และผลลัพธ์ของมันจะกลายเป็นความแตกต่างเสมอ

นึกถึงเรื่องเล่าที่บอกว่า
ลูกสาวถามแม่ว่าทำไมเวลาแม่ทอดปลาทีไร
ต้องตัดเอาหัวปลาทิ้งทุกที
แม่บอกไม่รู้เหมือนกันลูก แม่ของแม่ทำแบบนี้ แม่ก็เลยทำตาม

ลูกสาวยังไม่หายสงสัย
เลยโทรไปถามยายว่าทำไมทอดปลาต้องตัดหัวปลาทิ้ง
ยายตอบว่า อ๋อ สมัยนั้นกระทะที่บ้านยายมันเล็ก
ปลามันตัวใหญ่เกิน ก็เลยต้องตัดหัวทิ้ง
ลูกสาวเลยถึงบางอ้อ อ๋อ อย่างนี้นี่เอง

บ้านเรากระทะออกจะใหญ่ ไม่ต้องตัดหัวปลาทิ้งก็ได้
แต่แม่ไม่รู้ ก็เลยตัดหัวปลาทิ้งตลอด
เพราะทำตามกันมาโดยไม่ได้ถาม

!  เราต้องตั้งคำถามกันสักนิดนึงว่า
การทำตาม ๆ กันมา ก็ไม่ได้แปลว่าจะถูกและดีเสมอไป
โปรดระวังการตั้งค่า Preset จากโรงงาน
เพราะมันจะให้เราไม่ต่างจากหุ่นยนต์

ถามตัวเองเสมอว่า เราแตกต่างกว่านี้ได้มั้ย?
ถ้าไม่ใช่แบบที่เค้าเคยทำกันมา แล้วมันจะเป็นอย่างอื่นได้มั้ย?

Pharrell Williams ศิลปินชื่อดังเคยพูดประโยคเด็ดไว้ว่า
"The Same is Lame"
หรือ "ความเหมือน ๆ กันไปหมดนี่มันช่างไม่ได้เรื่องเล้ย!"
เห็นด้วยทุกประการ

โลกนี้มีมาตรฐานเหมือน ๆ กันมากพอแล้ว
ที่เราต้องการคือ "ความแตกต่าง" ต่างหากล่ะ

อย่ากลัวที่จะแตกต่าง
แต่จงกลัวที่จะเหมือนกันไปหมดจนกลายเป็นคนไร้หน้า
เห็นด้วยมั้ย?

แหล่งที่มา       Facebook : Boy's Thought