พี่ป้อม ปิยพันธ์ นักลงทุนชื่อดังและ CEO แห่ง stock2morrow
เป็นคนที่พูดประโยคคม ๆ ให้เก็บไปคิดได้เสมอ
มีอยู่ครั้งนึงพี่ป้อมพูดว่า
"สิ่งที่ผมสงสัยก็คือ หลายครั้งในเมื่อเราเห็นว่ามันเป็นปัญหา
แล้วทำไมเราก็ยังปล่อยให้มันเป็นปัญหาอยู่อย่างนั้น?"
เป็นคำถามที่น่าสนใจ
และมันทำให้นึกไปถึงซี่รี่ส์ Lost ที่เพิ่งจะมีโอกาสได้ดู
(หลังจากที่เค้าฮิตกันไปเมื่อ 6-7 ปีที่แล้ว)
คิดว่าคำตอบมันอยู่ในซี่รี่ส์เรื่องนี้
Lost เป็นเรื่องราวของคนกลุ่มนึงที่ติดอยู่บนเกาะร้าง
เพราะเครื่องบินตกแล้วรอดตาย
พวกเขาอาศัยอยู่ริมชายหาด รอความช่วยเหลือ
กลุ่มผู้นำก็เลยออกสำรวจเกาะไปทั่วว่ามีอะไรบ้าง
และเริ่มเจออะไรแปลก ๆ ขึ้นเรื่อย ๆ
ในที่สุดก็พบกับคนอีกกลุ่มที่อาศัยอยู่บนเกาะนี้
คนกลุ่มนี้บอกว่าพวกเขาเป็นเจ้าของเกาะที่นี่
พวกแกอย่าได้แส่สำรวจเกาะนี้ให้มากนัก ไม่งั้นจะเจอดี
สุดท้ายเกิดการปะทะกัน บาดเจ็บเล็กน้อย
กลุ่มผู้นำกลับมาบอกพรรคพวกว่า
พวกเราต้องจับอาวุธลุกขึ้นสู้ ไม่งั้นวันใดวันนึงต้องเดือดร้อนแน่
ปรากฏว่าไม่มีใครยอมจับอาวุธลุกขึ้นสู้เลย
ผู้นำรู้สึกผิดหวังที่ไม่มีใครคิดจะทำอะไร
"ทำไมทุกคนถึงไม่ยอมลุกขึ้นสู้นะ?"
หนึ่งในกลุ่มผู้นำคนนึงบ่นออกมาในภายหลัง
แล้วผู้นำอีกคนก็พูดประโยคเด็ดออกมาว่า
"เพราะพวกเขายังรู้สึกว่ามันยังปลอดภัยอยู่ยังไงล่ะ"
โอ้ว! มันใช่เลย
ที่เราเห็นว่ามันเป็นปัญหา แต่ก็ยังปล่อยให้มันเป็นปัญหา
ก็เพราะเรายังรู้ว่ามันยัง "ปลอดภัย" อยู่นั่นเอง
เอาเข้าจริงคิดว่าชีวิตเรามี "สัญญาณเตือนภัย" อยู่เสมอ
แต่เรามักจะละเลย เพราะคิดว่ามันยังโอเคอยู่
มันอาจเป็นผลตรวจสุขภาพประจำปีที่เราแกล้งลืม
แล้วก็สั่งข้าวขาหมู หนังเยอะ ๆ มากินคู่กับน้ำอัดลม
มันอาจเป็นหนี้บัตรเครดิตที่ค่อย ๆ พอกพูน
แต่เราก็ยังจ่ายขั้นต่ำ และเปิดบัตรใบใหม่มาโปะใบเก่า
มันอาจเป็นความง่อนแง่นในอาชีพการงาน
แต่เราก็ยังไม่ขวนขวายหาความรู้ใหม่ ทางเลือกใหม่ ๆ
มันเป็นระยะห่างของคู่รักที่มองหน้ากัน น้อยกว่ามองจอมือถือ
แต่เราก็ยังปล่อยให้มันเป็นอย่างนั้นต่อไป
แล้ววันนึงเชือกที่ตึงมานาน ก็ขาดผึง
เพราะเราเต็มใจที่จะไม่ได้ยินสัญญาณเตือนภัยนั้น
เพราะเรายังคิดว่าไม่เป็นหรอกน่า เดี๋ยวมันก็ดีขึ้นเอง
ไม่ ! มันไม่ดีขึ้นเอง
เราต่างหากที่ต้องทำให้มันดีขึ้นด้วยตัวเราเอง
ปัญหาใหญ่ในชีวิตไม่เคยมีอยู่จริง
มีแต่ปัญหาเล็ก ๆ ที่สะสมมานาน
รอวันที่ฟางเส้นสุดท้ายจะถูกโยนลงมา
วันที่เรายังปลอดภัยที่สุด
คือวันที่เราควรขยับตัวเพื่อการเปลี่ยนแปลงมากที่สุด
ไม่ใช่วันที่สัญญาณเตือนภัยครั้งสุดท้ายดัง
เพราะตอนนั้นมันก็สายไปแล้วล่ะ
เปลี่ยนแปลงเสียตั้งแต่วันนี้
วันที่คุณยังดีอยู่ ยังทันอยู่ ยังปลอดภัยอยู่
ไม่ใช่เพื่อใคร แต่เพื่อตัวคุณเอง
แหล่งที่มา Facebook : Boy's Thought
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ตอน 37 ลาก่อนทองแดง
ตอน 36 อ่านตอนสามสิบหก เรื่อง "ลาก่อนพ่อสิงโต...พ่อหมาใจดี...." ได้ที่นี่ ทองแดงเริ่มไม่ทานข้าวช่วงปลายเดือนมิถุนายน 2566 ช่วงนั...
-
ใครที่นึกเบื่อตลาดติดแอร์ แต่ชื่นชอบตลาดเปิดท้ายรวมถึงของขายแบกกะดินราคาถูก หรือร้านขายตามล็อกหลากหลายแนว มาทอดน่องช็อปให้เพลินที่ "ต...
-
การจ่ายเงินรายได้ไม่ครบถ้วน ว่าจริงๆ แล้วเงินที่ทางผู้จ้างได้จ่ายให้ผู้รับจ้างไม่ครบนั้น เพราะว่าทางผู้จ้างได้หักภาษีเงินได้หัก ณ ที่จ่าย ซ...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น