ทำ ไ ป ก่ อ น

เหมือนเราโยนกระสอบทรายใส่ทางน้ำที่มันไหล
กระสอบหนึ่งอาจจะไม่เห็นอะไรเลย
แต่ว่าโยนลงไปเรื่อยๆ โยนลงไปเรื่อยๆ
พอโยนลงไปเรื่อยๆ หลายกระสอบมันก็อาจจะเห็น

เพราะมันทำหน้าที่ของมันอยู่
กระสอบทรายแต่ละกระสอบก็ทำหน้าที่ของมันอยู่

ความรู้สึกตัวก็เหมือนกัน
อย่าประเมิน ทำไปก่อน รู้ไว้ก่อน รู้ไว้ก่อน

อย่าไปประเมินเอาเหตุเอาผล
อย่าไปนึกว่าทำไมจึงไม่ได้
ทำไมเป็นอย่างโน้นอย่างนี้
อันนั้นมันเป็นความคิดแก้ความคิด มันไม่ใช่

การปฏิบัติธรรมมันต้องเป็นการกระทำ
การกระทำมันจะจำแนกไป
ว่าถ้าสร้างความรู้สึกตัวไปเรื่อยๆ

บางอย่างที่มันเกิดปัญหาขึ้นมาไม่ต้องไปแก้
มีแต่สร้างความรู้สึกตัวเรื่อยไป
ถ้ามีความรู้สึกตัวมาก เดี๋ยวมันจะเฉลยทีหลังก็ได้
- หลวงพ่อคำเขียน สุวณฺโณ -

แหล่งที่มา    Facebook : Faithbook

ความสุข

เมื่อเดินทางมาถึงจุดๆ หนึ่งของชีวิต
เราจะหยุดพัก และมองสิ่งต่างๆ ที่ผ่านมา

เมื่อเอามือลองปิดตา ค่อยๆ นึกกลับไป
จะเห็นทั้งน้ำตาจากความเจ็บปวดใจ
และรอยยิ้มที่เกิดได้จากความสุข
แต่ทุกสิ่งล้วนเกิดขึ้นและดับไป
กลายเป็นแค่ความทรงจำ
ที่คงไม่สามารถเรียกย้อนคืนมาได้

แต่สิ่งเดียวที่ชัดเจนที่สุด
คือเราผ่านมันมาได้ และเรายังไม่ตาย
เราจะขอบคุณคนที่เคยดูถูกเรา
ที่เป็นเหมือนโจทย์ในชีวิต
ที่ต้องทำให้กลายเป็นว่าเขาดูผิดแทน

เราจะโอบกอดคนที่เคียงข้างเรา
ที่ทำให้โลกไม่เป็นสีเทามากเกินไป
แม้ทางข้างหน้าจะยังไม่ได้ยืนยันว่า
มันจะยากง่ายยังไง
แต่เราจะตั้งใจทำมันให้ดีที่สุด

เพื่อให้การหยุดพักและนึกย้อนครั้งต่อไป
จะให้มีน้ำตาน้อยกว่ารอยยิ้มเท่านั้นเอง
เมื่อเปิดตาขึ้นมา

จึงเห็นทั้งทางข้างหน้าและคุณค่าของตัวเอง
พยุงตัวเองขึ้นมาด้วยเเขนขาของตัวเอง
สายตาที่มุ่งมั่นและยิ้มแรกที่ยิ้มออกมา
คงเป็นสัญญาณบอกว่า ความสุขของเรากำลังเบ่งบาน

เดินหน้าต่อไป
ทำให้ความสุขเบ่งบานอย่างที่มันควรจะเป็น

แหล่งที่มา    Facebook : คิ้วต่ำ