วันอังคารที่ 22 ตุลาคม พ.ศ. 2556

เรื่องของป้าน้อย ... Based on true story ^^

ป้าน้อยเป็นสาวโสดวัย 50+ ทำงานเป็นพนักงานธุรการ ป้าน้อยน่าจะเป็นพนักงานรุ่นแรกๆ เธออยู่ที่นี่มาหลายปี เป็นแบบอย่างของพนักงานที่ซื่อสัตย์สุจริต ดูแลเงินของหลวงเป็นอย่างดีไม่มีตกหล่นแม้แต่บาทเดียว ...

ป้าน้อยเป็นคนที่ประหยัดและเก็บเงินเก่งขั้นเทพ ..อย่าลืมนะว่าพนักงานธุรการเงินเดือนไม่เยอะ เริ่มแรกเข้ามาป้าน้อยคงได้เงินเดือนประมาณ 8-9 พันบาท ทุกวันนี้เงินเดือนป้าน้อยประมาณ 15,000+ เท่านั้น เมื่อก่อนนี้ป้าน้อยต้องมีอาชีพเสริม คือ ค้าขายเล็กๆ น้อยๆ เพื่อเพิ่มรายได้ ... ในด้านรายจ่าย อาศัยว่าบ้านใกล้ ป้าน้อยจะทานข้าวมื้อเช้าที่บ้าน กลางวันและเย็นก็กลับไปกินบ้าน สรุปว่ากินข้าวบ้านทุกมื้อ ส่วนใหญ่กินข้าวกับน้ำพริก ไม่ค่อยชอบซื้อเสื้อผ้า ในตัวไม่มีสินค้าแบรนด์เนม ใช้มือถือรุ่นที่โทรเข้า-ออกได้อย่างเดียว ...ป้าน้อยประหยัดแต่ไม่ขี้เหนียวนะ ในโอกาสพิเศษ ป้าน้อยจะลงมือทำกับข้าวเช่น ยำมาม่า หรือ ขนมจีนแกงไก่ มาเลี้ยงพวกเราที่ออฟฟิศ ...

ด้วยนิสัย 'มีน้อย ใช้น้อย และเก็บเงินเก่ง" ป้าน้อยจึงเก็บเงินได้ก้อนหนึ่งนำไปสร้างห้องให้เช่า เริ่มจาก 2 ห้องก่อนในตอนแรก เมื่อมีรายได้จากค่าเช่าห้องก็เก็บไว้สร้างเพิ่มอีก ... 10 ปีผ่านไป ป้าน้อยมีหอพักทั้งที่กรุงเทพและอยุธยามากกว่า 30 ห้อง เธอจึงเป็น Landlord ตัวจริง มีรายได้จากหอพัก (หักค่าใช้จ่ายแล้ว) เดือนละไม่ต่ำกว่า 50,000 บาท!

พวกเราที่เป็นข้าราชการรุ่นเด็กๆ ก็เลยชอบแซวว่า ป้าน้อยมาทำงานราชการเป็นงานอดิเรก เพราะเธออยู่บ้านเฉยๆ ก็มีตังค์เหลือใช้ แม้จะเกษียณแล้วเราก็เชื่อว่าป้าน้อยจะมีรายได้มากกว่าบำนาญของข้าราชการหลายคน ^^

ป้าน้อยฝากบอกว่า .. "ใครจะลอกเลียนแบบก็ยินดีเลย ป้าไม่ว่า" ^^

ปล. โปรดสังเกตว่า กว่าป้าน้อยจะเป็น ‘นาย’ ของเงินได้ เธอต้องใช้ความอดทน และใช้เวลาเกิน 10 ปี แต่ผลที่ได้ คือการมี ‘สินทรัพย์’ ที่ทำงานหาเงินให้ป้าใช้ไปตลอดชีวิต ก็นับว่าคุ้มค่านะ

แหล่งที่มา     Facebook : SSO Savings Club

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

ตอน 37 ลาก่อนทองแดง

ตอน 36   อ่านตอนสามสิบหก เรื่อง "ลาก่อนพ่อสิงโต...พ่อหมาใจดี...." ได้ที่นี่ ทองแดงเริ่มไม่ทานข้าวช่วงปลายเดือนมิถุนายน 2566 ช่วงนั...