มันจะเป็นไปได้ยังไง? มันต้องมีชีวิตแบบอื่นสิ

มันจะเป็นไปได้ยังไง...ที่คนทุกคนต้องตื่นเช้ามาทำงานเหมือนๆ กัน เวลาเดียวกัน

มันจะเป็นไปไปได้ยังไง ที่เราต้องทำงานวันละ 8 ชั่วโมงเหมือนๆ กัน พักเที่ยงตรงเป๊ะพร้อมๆ กัน แออัดกันขึ้นลิฟต์ไปทำงานบ่ายโมงพร้อมๆ กัน เลิกงาน 5 โมงเย็นเหมือนๆ กัน เสาร์อาทิตย์คือวันหยุดเหมือนๆ กัน เที่ยววันหยุดยาวเหมือนๆ กัน
มันจะเป็นไปได้ยังไง?

มันเป็นได้อย่างเดียวก็เพราะทำแบบนี้สังคมจะเป็นระเบียบเรียบร้อยดี มันอาจจะเริ่มที่กลุ่มเศรษฐีสมัยยุคอุตสาหกรรมเมื่อนานมาแล้ว ที่คิดว่าจะจัดระเบียบคนงานในโรงงานยังไงให้คุมง่ายที่สุด?

ซึ่งมันคงไม่มีอะไรดีไปกว่า ให้เข้างานพร้อมกัน พักพร้อมกัน เลิกงานพร้อมกัน ให้ทำงานสักวันละ 8 ชั่วโมงก็แล้วกัน เวลาที่เหลือจะได้มีเวลาไปพักผ่อน มีเวลาไปใช้จ่าย ซื้อสินค้าและบริการของบริษัทเศรษฐีอีกที

แม็กซิม กอร์กี้ นักประพันธ์ชาวรัสเซีย เปรียบเปรยไว้ในนวนิยายยิ่งใหญ่เรื่อง "แม่" ว่า

...โรงงานกลืนกินคนงานเข้าไปในตอนเช้า แล้วสำรอกออกมาในตอนเย็น คนงานจะยั้วเยี้ยเต็มท้องถนน
พวกเขาดูมีชีวิตชีวา เพราะงานผ่านไปแล้วอีกวัน อาหารเย็นและการพักผ่อนกำลังรออยู่ที่บ้าน โรงงานดูดกลืนเอากำลังของคนงานไปเท่าที่ต้องการ วันคืนผ่านไปโดยไม่ได้ทิ้งร่องรอยอะไรไว้แม้แต่นิด
และคนงานก็ก้าวเข้าใกล้หลุมศพไปอีกวัน...

อ่านนิยายเล่มนี้ตั้งแต่สมัยเรียนมหาลัย น่าแปลกที่ผ่านไปเป็นสิบๆ ปีแล้ว จู่ๆ วันนี้ก็นึกถึงนิยายเรื่องนี้ขึ้นมา

มันต้องมีทางอื่นสิ คิด มันต้องมีชีวิตในแบบที่เราต้องการ มันต้องมีชีวิตแบบที่ไม่ต้องแหกขี้ตาตื่นแต่เช้า รีบนอนไวๆ มันต้องมีชีวิตแบบที่ไม่ต้องเกลียดวันจันทร์ รักบ่ายวันศุกร์ สนุกวันเสาร์ แล้วมาเศร้าคืนวันอาทิตย์ นั่นมันชีวิตเด็กนักเรียนชัดๆ

มันต้องมีชีวิตแบบอื่นสิ ที่ไม่ต้องทำงานทั้งเดือนเพื่อเฝ้ารอวันเงินเดือนออก มันต้องมีชีวิตแบบอื่นสิ
ที่ทำให้เรามีคุณค่ากว่าการเฝ้ารอเงินที่ใช้ไม่กี่วันก็หมด

และนั่นก็คือเหตุผลที่ออกมาทำงานไม่ประจำ

ไม่ได้จะบอกว่างานประจำไม่ดี  เพียงแต่มันไม่ใช่แนว ไม่ได้กำลังจะบอกว่าทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่ระดับโลก
แค่ทำสิ่งที่เหมาะกับ ทำแล้วสบายใจ และก็ไม่คิดจะเร่งทำงานหนัก เพื่อให้เกษียณได้ยาวไปทั้งชีวิต
แต่กระจายการเกษียณไปในทุกๆ ช่วงชีวิต

มนุษย์เราเกิดมาเพื่อมีความสุขนะ ถ้าเรายังไม่มีความสุข บางทีอาจจะถึงเวลาแล้ว ที่เราจะต้องบอกกับตัวเองว่า "มันจะเป็นไปได้ยังไง? มันต้องมีชีวิตแบบอื่นสิ!"

แหล่งที่มา    Facebook : Boy's Thought