เตือนตัวเองในสิ่งที่เรามี โดยที่ไม่อิจฉาในสิ่งที่คนอื่นเป็น

ยามจนอย่าท้อ ยามรวยอย่าเหลิง
ชอบประโยคนี้มากๆ นะ
และจะใช้สิ่งนี้เป็นเครื่องเตือนใจเสมอๆ

เคยมีคนมาถาม
ว่าทำไมไม่คิดขยายธุรกิจให้ใหญ่โตกว่านี้
หรือสารพัดคำแนะนำ เกี่ยวกับการลงทุนต่างๆ นาๆ

ซึ่งก็มักจะบอกกลับไปว่า
โตมาจากคนที่ไม่มีทุนทำธุรกิจ
ฉนั้นวิธีคิด  จะคิดแบบคนไม่มีตังค์
ว่าจะหาวิธีการแบบไหน
เพื่อให้ได้ประสิทธิภาพสูงสุดในงบที่จำกัด
และการดำเนินงานใดๆ จะไม่เคยประมาท

ทุกอย่างจะเห็นผลเร็ว รัดกุม และปลอดภัยที่สุด
เป็นคนไม่ชอบความเสี่ยง
อาจเป็นเพราะเคยมีบทเรียนชีวิตมาก่อน
ที่เคยอยู่ในจุดตกต่ำสุดในชีวิต
ไม่มีงาน ไม่มีเงิน เคยเป็นคนล้มเหลวมาก่อน
เวลาที่จะคิดใช้เงินในแต่ละครั้งสำหรับธุรกิจ
คิดแล้วคิดอีก ถึงแม้ว่าในปัจจุบันจะมีพร้อมขึ้นเยอะแล้วก็ตาม

และความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ อาจเป็นอะไรที่ใครๆ หลายคนเฝ้าฝันไว้
แต่จะมีสักกี่คน  ที่จะคิดเผื่อช่วงเวลาที่อาจจะต้องล้มเหลว
เพราะโดยมาก จะมองหาแต่วิธีที่ทำให้ได้เงิน
แต่สิ่งที่เป็นกลลวงทางธุรกิจ เรามักประมาทถึงการป้องจุดเสี่ยง
มีธุรกิจมากมาย ที่ดูแล้วหน่วยก้านดีๆ
แต่สุดท้ายไปไม่รอด อย่างค้านสายตากรรมการ
ที่มักจะพลาด เพราะการลงทุนที่เกินตัว
เพราะอยากขยายธุรกิจให้เติบโตอย่างก้าวกระโดด

โลกเราทุกวันนี้มันโหดร้ายตรงนี้
คนเรามักโชว์กันแต่ด้านที่ดีๆ
สิ่งที่เราเสพตามสื่อต่างๆ อยุ่ทุกวัน
จะเห็นแต่คนโน้นคนนี้ สำเร็จร่ำรวยกันอย่างน่าอิจฉา
แต่จะมีโลกอีกด้านนึง คือโลกแห่งความล้มเหลว
ในวันที่เค้าสำเร็จ เราจะได้รับรู้เรื่องของเค้า
แต่วันที่เค้าเหล่านั้นล้มเหลว เราอาจไม่มีวันได้รู้เรื่องเลย
เพราะโลกของข่าวสาร มันมีค่าตัวอยู่เสมอ
ว่าเรื่องความสำเร็จของคนคือเรื่องที่ขายได้
และเรื่องของความล้มเหลว หรือชีวิตของคนที่ตกต่ำ
เป็นเรื่องที่ไม่มีใครอยากรับรู้
และไม่มีเจ้าของเรื่องคนใดอยากเอามาเผยแพร่

มองเหรียญต้องมองให้สองด้านเสมอ
อย่าไปติดกับดัก ความคลั่งไคล้ความสำเร็จ
เพราะสิ่งสำคัญ คือ สติที่ต้องรู้ตัวอยู่เสมอ
ว่าเราควรก้าวเดิน อย่างชาญฉลาด และต้องรอบคอบอยู่เสมอ

"เตือนตัวเองในสิ่งที่เรามี โดยที่ไม่อิจฉาในสิ่งที่คนอื่นเป็น"

แหล่งที่มา    Facebook : สมองไหล Bychix