วันอังคารที่ 17 กรกฎาคม พ.ศ. 2555

เมื่อมั่งมี............. (กลอนแปด)

เมื่อมั่งมี มากมาย มิตรหมายมอง
เมื่อหม่นหมอง มิตรมอง เหมือนหมูหมา
เมื่อไม่มี มวลมิตร ไม่มองมา
เมื่อมอดม้วย หมูหมา ไม่มามอง...

ยามบุญมา กาไก่ กลายเป็นหงส์
ยามบุญลง หงส์เป็นกา น่าฉงน
ยามบุญสูง หมูหมา ว่าเป็นคน
ยามบุญหล่น คนเป็นหมา น่าอัศจรรย์...
ยามบุญมี ผีผอมตอมกันแดก
ยามโลงแตก ผีอ้วน ชวนกันหนี
มึงมีมั่ง กูมีมั่ง ก็ยังดี
ยามมึงมี มึงแอบแดก กูแปลกใจ...


ยามมีดี ผีหมา งูกาไก่
โถมเข้าใส่ ลูบตีน แล้วปีนหัว
ขึ้นเหยียบบ่า แหงนมองฟ้า กันทุกตัว
พอขึ้นหัว เหยียบบ่า ข้าเก่งเอง...
แต่แรกเชื่อ ว่าเนื้อทับทิมแท้
มาแปรเป็น พลอยหุง ไปเสียได้
กาลวงว่าหงส์ ก็ปลงใจ
ด้วยมิได้ ดูหงอน แต่ก่อนมา...
หงส์....
แม้ตกลงบ่วงบาศก์ ก็อาจหาญ
แม้ตกยากจากถ้ำ เคยสำราญ
หงส์กับห่าน ก็ยังแผก แตกต่างกัน...
รวมกันเราอยู่ แยกหมู่เราตาย
ถ้ารวมกันแล้วเลวร้าย ก็แยกกันตาย เสียดีกว่าอยู่
รวมกันละก็เป็นแหลก
แตกกันละก็เป็นดี
แล้วสอนว่า อย่าไว้ใจมนุษย์
มันแสนสุดลึกล้ำเหลือกำหนด
ถึงเถาวัลย์พันเกี่ยวที่เลี้ยวลด
ก็ไม่คดเหมือนหนึ่งน้ำใจคน

แหล่งที่มา   เว็บไซต์ OkNation โดย duke-dik กันยายน 2551

1 ความคิดเห็น:

ตอน 37 ลาก่อนทองแดง

ตอน 36   อ่านตอนสามสิบหก เรื่อง "ลาก่อนพ่อสิงโต...พ่อหมาใจดี...." ได้ที่นี่ ทองแดงเริ่มไม่ทานข้าวช่วงปลายเดือนมิถุนายน 2566 ช่วงนั...