วันพฤหัสบดีที่ 5 มีนาคม พ.ศ. 2558

ความสุขที่ยิ่งกว่าการให้

มีชายหนุ่มคนหนึ่งมีชีวิตที่เรียกได้ว่าสมบูรณ์แบบ
หน้าตาหล่อเหลา มีการศึกษาสูง
มีงานการที่มั่นคง มีอนาคตที่สดใส และ
มีสาวๆ มาชอบมากมาย เรียกว่า
ใครเห็นเป็นต้องอิจฉา

วันหนึ่งชีวิตที่สมบูรณ์แบบของชายคนนี้
ยิ่งสุดยอดสมบูรณ์แบบมากขึ้น
เมื่อพี่ของเขายอมควักเงินก้อนโต
ซื้อรถสปอร์ตคันงามเป็นของขวัญวันเกิดให้กับน้องชาย…
ไม่ต้องบอกว่าเจ้าตัวจะดีใจแค่ไหน

รถสปอร์ตสุดหรูคันนี้
ชายหนุ่มฝันอยาก เป็นเจ้าของมานานแล้ว
เมื่อความฝันเป็นจริง สิ่งที่เขาคิดทำอย่างแรกคือ
ขับเจ้ารถสปอร์ตตระเวนไปตามที่ต่างๆ ให้สมอยาก
ใจหนึ่งต้องการทดสอบว่าจะรถจะแรงเต็มที่ขนาดไหน
อีกใจก็แน่นอนว่า ใครที่มีรถสวยและ
แรงขนาดนี้คงไม่บ้าเก็บเอาไว้ดู
ตามลำพังที่โรงรถในบ้านแน่ หลังจากขับรถ
โฉบเฉี่ยวไปมาสักพัก ก็จอดพักชมวิวข้างทางเพื่อพักผ่อน

ระหว่างที่กำลังพักผ่อนอยู่นั้น
มีเด็กคนหนึ่งเดินลูบๆคลำๆ
รอบรถคันงามด้วยกิริยาท่าทีชื่นชอบ
รถสปอร์ตอย่างเห็นได้ชัด

ชายหนุ่มรู้สึกภาคภูมิใจในการเป็นเจ้าของ
สิ่งที่หลายต่อหลายคนใฝ่ฝัน
เขาเดินยืดอกมาที่รถ พร้อมพูดจาทักทายเด็กคนนั้น
ด้วยน้ำเสียงที่มั่นใจ และภูมิใจตัวเองมาก
“ระวังหน่อยน้อง เดี๋ยวเป็นรอย” เขาบอก

เด็กคนนั้นมองไปยังชายหนุ่มเจ้าของเสียง
ก่อนจะพูดตอบ “รถของพี่เหรอ สุดยอดจริงๆ”
“แน่นอน” เขาตอบ
“พี่ซื้อมาราคาเท่าไหร่” เด็กถาม
“คนอื่นอาจต้องควักเงินซื้อเอง แต่พี่ไม่ต้อง
เพราะพี่ชายพี่ซื้อให้ เป็นของขวัญ”

“โอ้โห! ดีจัง ผมอยาก….
” เด็กพูดตะกุกตะกักชะงักในตอนท้าย

ชายหนุ่มคิดในใจว่า เด็กคนนี้คงไม่กล้าพูดต่อ
เพราะที่เด็กอยากจะพูดแต่ยั้งปากยั้งคำไว้นั้น
คงต้องการบอกว่า อิจฉาตัวเขาเอง
อยากจะเป็นอย่างเขาบ้าง…
มีพี่ที่แสนดีซื้อรถสุดหรูให้เป็นของขวัญ…
แต่สิ่งที่ชายหนุ่มคิดกลับผิดถนัด

“โอ้โห ดีจัง ผมอยาก….เป็นอย่างพี่ชายของพี่จัง”
เด็กคนนั้นพูด “ผมจะได้ซื้อรถให้น้องชายผมนั่งบ้าง”

ชายหนุ่มถึงกับอึ้ง ในสังคมทุกวันนี้ที่ใครๆ
ตั้งหน้าตั้งตาแต่จะรับ หรือบางคนไม่ยอมรอ
ใช้กำลังความได้เปรียบแย่งชิงของคนอื่นมาเป็นของตัวเอง
แต่เด็กคนนี้กลับคิดสวนทางใครๆ …
เขาอยากเป็นผู้ให้มากกว่าเป็นผู้รับ…

ชายหนุ่มมองเด็กด้วยความรู้สึกทึ่งและพูดออกมาทันทีว่า
“อยากนั่งรถเล่นกับฉันไหม”
“ครับ อยากมากเลย” หลังจากขับรถเล่นอยู่พักหนึ่ง
เด็กชายหันมาพูดด้วยดวงตาวาวแวว
“พี่จะกรุณาขับรถไปหน้าบ้านผมได้ไหมครับ”

ชายหนุ่มยิ้มน้อยๆ เขาคิดว่าเขารู้ดีว่าเด็กหนุ่มต้องการอะไร
เขาคงต้องการให้เพื่อนบ้านเห็นว่าเขาได้นั่งรถหรูกลับบ้าน
แต่ชายหนุ่มคิดผิดอีกแล้ว …… “พี่จอดตรงบันไดนั่นล่ะครับ”

เขาวิ่งขึ้นบันได จากนั้นสักครู่จึงกลับมา………
แต่เขาไม่ได้วิ่ง เขาอุ้มน้องตัวเล็กๆ ที่ขาพิการมาด้วย
และวางน้องลงที่บันไดล่าง กอดไว้และชี้ไปที่รถ
“นั่นไง บัดดี้ รถคันที่พี่เล่าให้ฟังพี่ชายของเขา
ซื้อให้เป็นของขวัญวันเกิด เขาไม่ต้องเสียเงินเลย

สักวันหนึ่งพี่จะซื้อให้น้องบ้าง
น้องจะได้ดูของสวยๆงามๆด้วยตา
ของน้องเองเหมือนที่พี่เคยเล่าให้ฟัง”

ชายหนุ่มลงจากรถ แล้วอุ้มเด็กน้อยขึ้นรถ
พี่ชายปีนตามขึ้นมานั่งใกล้
และแล้วทั้งสามก็เริ่มออกเดินทาง

ชายหนุ่มรู้แล้วว่า“ความสุขที่ยิ่งกว่าการให้” หมายถึงอะไร
( จิตที่คิดจะให้ ย่อมสุขกว่าจิตที่คิดจะรับ )

แหล่งที่มา     Facebook : Wizard Kid

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

ตอน 37 ลาก่อนทองแดง

ตอน 36   อ่านตอนสามสิบหก เรื่อง "ลาก่อนพ่อสิงโต...พ่อหมาใจดี...." ได้ที่นี่ ทองแดงเริ่มไม่ทานข้าวช่วงปลายเดือนมิถุนายน 2566 ช่วงนั...