ฉันไม่ได้มองเห็นโลกอย่างที่มันเป็นอยู่ แต่ฉันมองเห็นโลกอย่างที่มันจะเป็นไปได้

เมื่อวานไปดูหนังเรื่อง Cinderella มา
ก็เลยได้ประโยคคม ๆ
เป็นประโยคที่ใช้ทั้งเปิดและปิดเทพนิยายเรื่องนี้
แสดงให้เห็นว่านี่คือ "หัวใจ"
ที่ผู้สร้างหนังพยายามบอกกับเรา

เรื่อง "การมองโลก" นั้น
เป็นเรื่องที่ในช่วงไม่กี่ปีมานี้เราถกเถียงกันบ่อยมาก
ว่าตกลง "เรามองโลกในแง่ดี คิดบวก"
หรือ "เรากำลังหลอกตัวเอง" ?

อยากจะตอบอีกสักครั้งว่า
"คิดบวก" กับ "หลอกตัวเอง" นั้นต่างกันโดยสิ้นเชิง

หลอกตัวเอง คือ การจมจ่อมอยู่กับปัญหา
หมกมุ่นอยู่กับมัน ตั้งคำถามซ้ำ ๆ เดิม ๆ ว่า
ทำไมถึงต้องเป็นเรา? ทำไมเรื่องแบบนี้ต้องมาเกิดกับเรา?
แต่ปากกลับบอกคนอื่นว่าโอเค ไม่เป็นไร สบายดี

คิดบวก มองโลกในแง่ดี คือ การเข้าใจว่าเรื่องมันเกิดขึ้นแล้ว
เลยไม่รู้จะจมจ่อม หมกมุ่นไปทำไม
จึงพยายามมองหามุมใหม่ ด้วยการตั้งคำถามว่า
มีเรื่องอะไรดี ๆ ซ่อนอยู่ในเรื่องนี้บ้าง?
ฉันเรียนรู้อะไรจากเรื่องนี้ได้บ้าง?
และเมื่อถามดี ก็จะได้คำตอบดี ๆ เสมอ
! อาจฟังดูแล้วเหมือนหลอกตัวเอง

แต่คำถามก็คือ
ถ้าสิ่งที่เรียกว่าความจริง มันห่วยแตก
ถ้าสิ่งที่เรียกว่าหลอกตัวเอง มันช่วยประคองความคิดเราได้
แล้วเราจะทนถือความจริงที่ห่วยแตกไปทำไม?

"ฉันไม่ได้มองเห็นโลกอย่างที่มันเป็นอยู่
แต่ฉันมองเห็นโลกอย่างที่มันจะเป็นไปได้"
ซินเดอเรลล่ารอดพ้นชีวิตในห้องใต้หลังคามาได้
มีความหวังท่ามกลางแม่เลี้ยงและพี่สาวใจร้าย
ก็เพราะประโยคนี้

และเราเองก็ใช้ประโยชน์จากประโยคนี้ได้เช่นกัน
โลกมีหลายมุม
และจะเปลี่ยนไปตามมุมที่เรามอง
ลองหาความเป็นไปได้สิครับว่าเราจะมองโลกมุมไหนดี
มุมที่มองแล้ว เป็นประโยชน์กับตัวเรา
มุมไหนมองแล้วไม่ดีกับตัวเอง ก็อย่าไปมอง
ชีวิตคนเราสั้นนัก
อย่ามัวถือความทุกข์อยู่เลย

แหล่งที่มา     Facebook : Boy's Thought