วันอังคารที่ 8 พฤษภาคม พ.ศ. 2555

ตอน 14 แม่บ็อบบี้ผ่าตัดเนื้องอกที่เต้านม

ตอน 14  อ่านตอนสิบสาม เรื่อง "หนูน้อยผู้หิวโซ" ได้ที่นี่






เมื่อวันพฤหัสบดีที่ 3 พฤษภาคม 2555 ได้พาบ็อบบี้ไปผ่าตัดที่คลีนิคหน้าปากซอยบ้าน ซึ่งได้นัดกับหมอคลีนิคไว้เพื่อจองวันผ่าตัดไว้ล่วงหน้า และได้ติดต่อสอบถามว่าขั้นตอนอย่างไร ซึ่งผู้ช่วยหมอก็ตอบว่า พอวางยาเสร็จก็กลับบ้าน แล้วจะนัดมารับในเวลาใดอีกครั้งหนึ่ง ก็เลยคิดว่าไม่น่าจะยุ่งยากอะไร จึงฝากพี่ชายให้มารับแม่หมาไป และรีบกลับบ้านให้เร็ว กว่าจะผ่าตัดเสร็จและถึงบ้านก็เวลา 17.00 น. ค่าผ่าตัดรวมค่ายากินและยาฉีดแก้อักเสบ 2 เข็ม จำนวน 1,400 บาท








แม่บ็อบบี้ก็ดูสลึมสลือ เพราะยาที่วางไว้ ก็เลยอุ้มไปนอนในกรง นอนได้สักชั่วโมงก็พยายามลุกขึ้น เดินโซซัดโซเซ คงเพราะบาดแผลและการวางยา คาดว่าน่าจะฉี่ ก็เลยพาออกมานอกกรงให้ไปฉี่ ก็ฉี่จริงๆ ด้วยซิ ดูซิรักษาความสะอาดจนถึงที่สุด ต้องออกมาฉี่นอกบ้านด้วยนะ

วันเสาร์ที่ 5 พฤษภาคม 2555 ก็มาเอายาให้แม่บ็อบบี้ประมาณ 16.30 น. ไปเอายาเอง ไม่ได้นำแม่บ็อบบี้ไปด้วย เพราะทุกทีที่ไปก็จะรอนาน มีหมา-แมวไข้เยอะทีเดียว แต่แปลกแฮะ วันนี้กลับมีอยู่รายเดียว และว่างมาก จนแปลกใจทีเดียว ก็บอกว่าไม่ได้เอาบ็อบบี้มาเกรง..ไข้เยอะ... จะเอายาฉีดไป หมอให้แต่ยากินเท่านั้น และนัดให้มาฉีดในวันจันทร์ที่ 7 พฤษภาคม 2555 ค่ายา 50 บาท สำหรับ 2 วัน ระหว่างรอมาฉีดยาเข็มแรก






ก็กินน้ำได้นิดหน่อย ลิ้นยังแล็บออกนอกปากเลย คงเจ็บและทรมานมาก แต่ก็ไม่เห็นร้องเลย ส่วนที่ผ่าตัดที่เต้านม เห็นหมอบอกว่าเนื้องอกยาวไปกินสองเต้านมทีเดียว น่าสงสาร ผ่าและเย็บยาวเลย แต่ก็นอนอยู่เพียงวันเดียวที่ผ่าตัด






เช้าวันศุกร์ที่ 4 พฤษภาคม 2555 ได้เก็บอาหารเย็นแม่บ็อบบี้ไว้ แล้วนำมาให้ในกรงตอนเช้าตั้งแต่ 05.00 น. ก็ยังเห็นนอนดูไม่กินอะไร ก็วางไว้ เห็นเด็กที่บ้านบอกว่าเริ่มกินประมาณ 06.30 น. และเริ่มกินโน้นกินนี่ได้แล้ว หน้าตาก็ดูสดชื่นขึ้น แต่บาดแผลยังดูน่ากลัวและบวมมาก ช้ำฮ้อเลือด ยังน่ากลัวอยู่เลย ไม่รู้ว่าจะยุบนานไหม เห็นหมอบอกว่าประมาณ 10 วัน แล้วนัดให้ฉีดยาแก้อักเสบพร้อมกินยาให้ครบ 2 เข็ม เพิ่งฉีดไปได้เข็มเดียว เมื่อวานนี้ (วันจันทร์ที่ 7 พฤษภาคม 2555 เวลา 14.15 น.)  ค่ายาฉีดพร้อมยา 100 บาท รวมกับค่ารถจ้างไป-กลับ 100 บาท

แล้วนัดฉีดเข็มที่ 2 ในวันพุธที่ 9 พฤษภาคม 2555 นี้อีกเข็มหนึ่งก็จะครบ แล้วรอมาตัดไหมเมื่อครบ 10 วันแล้ว ซึ่งคาดว่าอาการบวม แดง น่าจะยุบและดีกว่านี้..... บ็อบบี้คงเจ็บน่าดู.....






ส่วนลูกหมาๆ นั้นก็ดูเหมือนจะรู้และเข้าใจว่าแม่คงไม่สบายในวันแรก แต่วันอื่นๆ มันคงลืมตัว ก็ยังกลับมากินนมอีก ต้องคอยห้ามอยู่เรื่อย กลัวว่าอาการบวมจะอักเสบอีก ประกอบกับแม่บ็อบบี้ก็ชอบเลียและดึงไหมอยู่เรื่อยๆ จนเลือดซึมออกมา แต่หมอก็บอกไม่เป็นไร

ติดตามตอน 15 เรื่อง "แม่บ็อบบี้...ตัดไหมผ่าตัดแล้ว"

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

ตอน 37 ลาก่อนทองแดง

ตอน 36   อ่านตอนสามสิบหก เรื่อง "ลาก่อนพ่อสิงโต...พ่อหมาใจดี...." ได้ที่นี่ ทองแดงเริ่มไม่ทานข้าวช่วงปลายเดือนมิถุนายน 2566 ช่วงนั...