พฤติกรรมของน้องหมาทั้งสองมีนิสัยที่แตกต่างกันเห็นได้ชัดเจน แพนดาโตขึ้นดูนิ่งและไม่ค่อยเล่นมากนัก เปรียบเสมือนผู้ใหญ่ เล่นบ้างเป็นบางโอกาส และถ้าไม่อยากเล่น ก็จะหนีไปอยู่ในที่ที่สงบ ไม่ให้รบกวน เช่น กระโดดขึ้นไปบนที่นั่งไม้ไผ่ (ช่วงนั้นทองแดงยังกระโดดขึ้นที่นั่งไม้ไผ่ไม่ได้) หรือเข้าไปนอนในกรงเสียอย่างงั้น เพื่อป้องกันการรบกวนจากน้อง หรือเป็นเพราะเกิดก่อนก็เลยต้องวางตัว ตั้งท่า สักหน่อย....
นอกจากนี้พฤติกรรมการกินก็มักเป็นนักเลง เที่ยวไปกินชามโน้นที ชามนี้ที กินทีก็หลายชาม แต่ไม่หมด เหมือนเลือกกินกับ หมาผู้ใหญ่ก็ไม่ค่อยให้ความยำเกรง ทะเลาะกับเขาไปทั่ว บางทีก็แย่งชิง หรือถ้าโดนหมาใหญ่แย่ง ก็จะไม่ยอม หรือในทางกลับกัน ไปแย่งเขาก็มีเช่นกัน และจะส่งเสียงดังเมื่อทะเลาะกับหมาใหญ่ สนั่น ลั่นบ้าน เหมือนส่งเสียงข่มกระมั่ง ก็ไม่เชิงจะกัดกันจริงจัง น่าจะเป็นการส่งเสียงคำราม ข่มขู่กันเสียมากกว่า
แพนดาไม่ค่อยชอบน้ำ อาบน้ำทีใด ต้องดิ้น หนีทุกคราไป จนการอาบน้ำแต่ละครั้งมีน้ำกระจายไปทั่วบ้าน เพราะทั้งดิ้นและหนีน้ำ ต้องออกแรงกันเยอะทีเดียว
ผิดกับทองแดง มักมีนิสัยเป็นเด็กๆ ชอบเล่นมาก กินเก่ง เกรงใจผู้ใหญ่ หรือจะเพราะกลัวก็ไม่แน่ใจ ใครมาแย่งกินก็จะให้ บางทีโดนแย่งจนต้องดูว่าจะกินชามไหนดี เพราะโดนแย่งเสียทุกชามไป ไม่เคยทะเลาะกับแม่หมา และพ่อหมาเลย แม้แต่แพนดาจะกินก็ยอมให้กิน เดินถอยไปกินชามอื่น หรือไปเดินรอบๆ ว่าจะกินชามไหนดี เพราะทุกชามมีเจ้าของหมด
ทองแดงมีนิสัยชอบน้ำ ขี่ร้อน เดี๋ยวก็ไปเอาขาไปแช่อ่างน้ำ บางวัน แช่แล้ว แช่อีก จนน้ำเจิ่งนองไปหน้าอ่างน้ำ เป็นภาระให้พ่อสิงห์โตมาคอยตามเช็คขา และก้นที่เปียกน้ำ ซึ่งแม่หมาก็ช่วยบ้างนิดหน่อย หากอยู่ใกล้ ไม่เหมือนสิงห์โตต้องตามเลียอย่างที่สุด จนที่บ้านจะเรียกว่าพ่อสิงห์โตเป็นหมาใจดีที่สุดเลย... คอยดูแลทุกตัว ใครเปียกมา ไม่ว่าจะเป็นแม่หมา บ็อบบี้ หรือลูกหมา แพนดา ทองแดง โดยเฉพาะทองแดง จะตามเลียให้เสมอ
ทุกวัน จะพาแม่หมาเข้านอนในกรง และก็จะให้ลูกหมาเข้ากรงดึกเสียหน่อย จนกลายเป็นนิสัยว่าเวลานี้จะต้องไปเข้ากรง และกรงก็คือที่นอน เพราะหากเข้ากรงก็จะเล่นนิดหน่อย แล้วก็จะนอนเป็นส่วนใหญ่ เมื่อถึงเวลาแม่หมาและน้องหมาก็จะเข้ากรงได้ง่าย เพียงเปิดประตูก็เดินเข้ากรงเอง
ติดตามตอน 23 เรื่อง "บ็อบบี้ จากเด็ก...แม่หมา"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น