วันอาทิตย์ที่ 9 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557

ออกแบบชีวิต ก่อนออกแบบรายได้

วันก่อนมีโอกาสได้นั่งคุยกับ "ต๊อบ เถ้าแก่น้อย"
ต๊อบในวันนี้กำลังจะอายุ 30 ปี แต่งงาน มีลูกอายุ 9 เดือนแล้ว
ถือว่าไม่เด็ก แต่ก็ยังไม่ใช่รุ่นใหญ่

สิ่งที่ชื่นชมเวลาพบเจอคนสำเร็จแบบต๊อบก็คือ
เขามองไปข้างหน้าและอยากรู้สิ่งใหม่ ๆ ตลอดเวลา
และสำหรับต๊อบในวันนี้ "ลูก" คือสิ่งใหม่ที่เขากำลังเรียนรู้

ต๊อบเล่าว่าเมื่อก่อนเขาประชุมงานยาวยันค่ำดึก ถึงไหนถึงกัน
แต่วันนี้เขาต้องทำทุกอย่างให้สั้นกระชับที่สุด
มีประเด็นอะไรต้องประชุมว่ามาเลย เอาให้จบ

ทั้งหมดเพื่อที่เขาจะได้กลับไปเจอกับลูกที่รออยู่ที่บ้าน

"ผมไม่เคยคิดว่าจะหลงรักลูกได้ขนาดนี้"
ต๊อบบอกกับแบบนั้น

พอต๊อบพูดแบบนี้ มันทำให้นึกถึงหนังสือของพี่ตุ้ม หนุ่มเมืองจันท์
"คือลมหายใจ ไม่ใช่อากาศ"

เล่มนี้พี่ตุ้มคมคายที่สุดในหลายเล่มที่ผ่านมา
ไม่ว่าจะตั้งใจหรือไม่ก็ตาม
ในหนังสือเล่มนี้ เล่าถึงคนหลายคน
ที่ "ปรับงาน" ให้เข้ากับ "ชีวิตที่ตัวเองอยากได้"

พี่โจ้ ธนา เธียรอัจฉริยะ เลือกงานที่ทำให้เขามีเวลาไปรับ-ส่งลูก
ไปเที่ยวยาว ๆ กับลูกตอนปิดเทอมได้

พี่แฮม ปารเมศร์ ผู้ยิ่งใหญ่แห่งวงการโฆษณา
ออกมาตั้งบริษัทของตัวเอง
เพียงเพราะคืนนึงเขาต้องทิ้งลูกสาววัย 7 ขวบให้เข้านอนลำพัง

หรือตัวพี่ตุ้มเองที่ก็เพิ่งลาออกจากงานประจำที่ทำมาหลายสิบปี
เพียงเพื่อมามีเวลาอยู่กับคนที่รักมากขึ้น
เพียงเพื่อมีเวลาของตัวเองมากขึ้น

พออ่านหนังสือเล่มนี้จบ มันทำใหนึกถึงตัวเอง
ถึงจะเขียนหนังสือที่ชื่อ "งานไม่ประจำ ทำเงินกว่า"
แต่ถ้าใครได้อ่านเนื้อหาข้างใน โดยไม่ด่วนสรุปจากชื่อ
เขาก็น่าจะรู้ว่า  ไม่ได้หมายถึงแค่ตัวเงิน

แต่สิ่งที่เราได้มาคือการออกแบบ "เวลา" ได้ตามที่เราต้องการ
"เวลา" คือ โจทย์บรรทัดแรกที่เลือก
จากที่เมื่อก่อนเอางานไว้ก่อน แล้วค่อยปรับไลฟ์สไตล์ตาม
แต่วันนี้เอาไลฟ์สไตล์เป็นที่ตั้ง แล้วหางานที่จะเข้ากับไลฟ์สไตล์

ไม่อยากตื่นเช้า ไม่อยากทนรถติด
อยากอยู่บ้านเงียบ ๆ มีเวลากินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากัน
แล้วก็ออกค้นหาว่างานอะไรที่จะให้รูปแบบชีวิตนี้
และก็เจอ

คุณจะเชื่อมั้ยว่าทุกวันนี้เป้าหมายนึงที่ตั้งไว้
และหมั่นคอยตรวจเช็คทุกวันว่าทำได้มากน้อยแค่ไหนก็คือ
"เล่านิทานให้ลูกฟัง"

!  จดบันทึกเลยว่าหนึ่งเดือน  เล่านิทานให้ลูกฟังได้กี่คืน
มันไม่มีคุณค่าทางเศรษฐกิจเลย
แต่ทางใจนั้น...มหาศาล
……
วันนั้นต๊อบบอกกับว่า
ที่ผมนัดพี่วันนี้ ผมต้องเอาทุกนัดมารวมกันเลยนะ

จะได้ออกจากบ้านทีเดียว ไม่งั้นจะต้องอดเจอลูกหลายวัน
โอ้ว..เรื่องนี้ใครไม่มีลูก นึกไม่ออก ว่ามันจริงแสนจริง
การกลับมาบ้านแล้วพบว่าลูกนอนแล้ว

วันนั้นจะถือว่าพลาดอย่างแรง เพราะได้แต่ยืนมองลูกหลับตาพริ้ม
อยากจะเล่นด้วยก็ไม่ได้
"เงินทอง" ไม่ตายก็หาใหม่ได้
"เวลาดี ๆ" ถ้าผ่านไปแล้ว จะไปหาจากไหน
เอา "เวลา" ไปแลกกับ "เงิน" อยู่ร่ำไป
ไม่น่าจะใช่คำตอบ

เงินทอง ดูในบัญชียังพอรู้เหลือเท่าไหร่
เวลาที่เหลือนี่สิ จะไปหาดูจากที่ไหน?
ออกแบบชีวิต ก่อนออกแบบรายได้
หวงแหนเวลา มากกว่าหวงแหนเงินทอง

งานไม่ใช่ทุกอย่างของชีวิต
เวลาดี ๆ อาจไม่อยู่กับเรานาน
จะบอกกับลูกแบบนี้ ตอนที่เธอโตขึ้น
คิดว่าอย่างนั้นนะ

แหล่งที่มา    Facebook : Boy's Thought

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

ตอน 37 ลาก่อนทองแดง

ตอน 36   อ่านตอนสามสิบหก เรื่อง "ลาก่อนพ่อสิงโต...พ่อหมาใจดี...." ได้ที่นี่ ทองแดงเริ่มไม่ทานข้าวช่วงปลายเดือนมิถุนายน 2566 ช่วงนั...