เนื่องจากเวเนฯ ใกล้ฤดูเลือกตั้ง ในเดือนตุลาคมปีนี้ ประธานาธิบดีฮูโก้ ชาเวซ อ่านเกมออกว่า หากปรับขึ้นราคาน้ำมันเบนซินและดีเซลในช่วงนี้ ย่อมกลายเป็นความเสี่ยงต่ออนาคตทางการเมืองของตัวเอง ประกอบกับ ความพยายามปรับขึ้นราคาหนล่าสุด เมื่อปี 2532 ลงเอยด้วยเหตุจลาจล ที่มีผู้เสียชีวิตหลายร้อยคน และชาวเวเนฯ จึงมีแนวโน้มจะใช้น้ำมันราคาจิ๊บๆ ไปอีกหลายปี
รองแชมป์ ได้แก่ "ซาอุดิอาระเบีย" ผู้ส่งออกน้ำมันรายใหญ่สุดของโลก ที่ขายน้ำมันในประเทศราคา 0.48 ดอลลาร์ต่อแกลลอน แม้ริยาดห์ จะสร้างความมั่งคั่งจากทองคำดำมาตลอดหลายปี และน่าจะต่อเนื่องไปอีกหลายปี ทว่าเจ้าหน้าที่ระดับสูงของริยาดห์ ก็เริ่มกังวลว่า ปริมาณน้ำมันสำรองที่ประเมินกันนั้นจะมากเกินที่เป็นอยู่หรือไม่
ยิ่งความตึงเครียดกรณีอิหร่านเพิ่มขึ้น จึงมีคำถามว่าซาอุฯ จะยังส่งออกน้ำมันราว 9 ล้านบาร์เรลต่อวันไปได้ยาวนานแค่ไหน ในฐานะฮีโร่ ที่เพิ่มการผลิตจาก 7.5 ล้านบาร์เรล เพื่อพยุงราคาน้ำมันไม่ให้สูงไปกว่านี้
ปัจจุบัน รัฐบาลริยาดห์ใช้จ่ายเงินเพื่ออุดหนุนราคาน้ำมันในประเทศ ทั้งเบนซินและดีเซล ประมาณ 1.33 หมื่นล้านดอลลาร์ต่อปี
อันดับ 3 คือ "ลิเบีย" ที่ขายน้ำมันแกลลอนละ 0.54 ดอลลาร์ ในปีที่แล้ว ลิเบียเกิดการประท้วงโค่นอำนาจพันเอกโมอัมมาร์ กัดดาฟี ทำให้โครงสร้างพื้นฐานเกี่ยวกับน้ำมันถูกทำลายอย่างหนักจากการต่อสู้ระหว่างสองฝ่าย แต่ปัจจุบัน ภายใต้การบริหารของสภาถ่ายโอนอำนาจแห่งชาติ ลิเบียกำลังฟื้นฟูศักยภาพในการผลิตและส่งออกน้ำมัน
รัฐมนตรีน้ำมันของลิเบีย คาดว่า น่าจะกลับมาผลิตน้ำมันในระดับเดียวกับก่อนเกิดจลาจล 1.6 ล้านบาร์เรลต่อวันได้ในปีนี้ จากปัจจุบันที่ผลิตได้ 1.265 ล้านบาร์เรล ซึ่งหากทำได้ตามนี้ก็จะทำให้ลิเบียมีเสถียรภาพด้านน้ำมันและยืนระดับราคาน้ำมันในประเทศไว้ได้
อันดับ 4 "เติร์กเมนิสถาน" ขายน้ำมันราคา 0.72 ดอลลาร์ต่อแกลลอน การเลือกตั้งครั้งล่าสุด ที่ประธานาธิบดีคนปัจจุบัน ได้นั่งเก้าอี้ต่ออีก 5 ปี หมายความว่า เจ้าของรถชาวเติร์กยังจะได้รับสิทธิเติมน้ำมันฟรี 120 ลิตรต่อเดือน (34 แกลลอน) ต่อไปอีก เพราะรัฐบาลสัญญาที่จะจ่ายอุดหนุนด้านพลังงานต่อไปจนถึงปี 2573 แต่ปริมาณปิโตรเลียมสำรอง ที่ลดลงก็กลายเป็นความท้าทายของรัฐบาล
อันดับ 5 "บาห์เรน" มีราคาน้ำมันที่ 0.78 ดอลลาร์ต่อแกลลอน ประเทศนี้ กำลังเพิ่มความหลากหลายทางเศรษฐกิจ เนื่องจากมีน้ำมันไม่มากเท่าประเทศอื่นๆ โดยเปลี่ยนไปเน้นจุดขายเรื่องศูนย์กลางการธนาคารในภูมิภาคอ่าวเปอร์เซีย ค้าปลีก และท่องเที่ยวแทน แต่บาห์เรน เผชิญกับความท้าทายเนื่องจากประชาชนเรียกร้องให้มีการปฏิรูปทางการเมือง หากไม่เกิดการเปลี่ยนแปลงระบบการปกครอง ก็แทบเป็นไปไม่ได้ที่บาห์เรนจะยกเลิกการอุดหนุน
อันดับ 6 "คูเวต" ขายน้ำมันแกลลอนละ 0.84 ดอลลาร์ คูเวต เป็นประเทศที่มีแหล่งน้ำมันสำรองใหญ่เป็นอันดับ 6 ของโลก และส่งออกเป็นอันดับต้นๆ ในกลุ่มโอเปก รายได้จากน้ำมันมีสัดส่วนราว 95% ของรายได้ทั้งหมด และคิดเป็นครึ่งหนึ่งของจีดีพี
คูเวต มีแผนจะเพิ่มกำลังการผลิตเป็น 4 ล้านบาร์เรลต่อวันภายในปี 2563 แต่ชาวคูเวตบริโภคน้ำมันที่ผลิตเองในสัดส่วนที่น้อยมาก เพราะส่งออกถึง 87% ของที่ผลิตได้ในปีที่แล้ว และเงินอุดหนุนเชื้อเพลิงของคูเวตสูงสุดที่ 2,800 ดอลลาร์ต่อคน ในขณะที่สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์และกาตาร์อุดหนุนราว 2,500 ดอลลาร์ต่อคน
อันดับ 7 "กาตาร์" ราคาน้ำมันอยู่ที่ 0.90 ดอลลาร์ต่อแกลลอน กาตาร์เป็นผู้ส่งออกก๊าซธรรมชาติเหลวรายใหญ่สุดของโลก และเป็นผู้ส่งออกน้ำมันดิบอันดับ 16 ขณะที่คนในประเทศบริโภคน้ำมันเพิ่มขึ้น 3 เท่าจากเมื่อปี 2543 เพราะเศรษฐกิจที่เติบโตและน้ำมันราคาถูกจากการอุดหนุนของรัฐ
กาตาร์ มีปริมาณน้ำมันสำรองที่พิสูจน์แล้วราว 2.54 หมื่นล้านบาร์เรล ขณะที่รายได้จากน้ำมันและก๊าซมีสัดส่วน 50% ของจีดีพี แต่กาตาร์ พยายามเพิ่มความหลากหลายให้กับเศรษฐกิจและสร้างชื่อจากการลงทุนด้านวิจัยและพัฒนา
อันดับ 8 "อียิปต์" ราคาน้ำมันขายในบ้านแกลลอนละ 1.14 ดอลลาร์ ทั้งที่อียิปต์ เป็นผู้ผลิตและกลั่นน้ำมันรายใหญ่ แต่ความต้องการบริโภคในประเทศเพิ่มขึ้นมาก ทำให้ต้องนำเข้าผลิตภัณฑ์ปิโตรเลียมบางส่วน ขณะที่ผลพวงจากปรากฏการณ์ปฏิวัติโลกอาหรับ ในปีที่ผ่านมา ส่งผลต่อหลายๆภาคส่วนของอุตสาหกรรม แต่รายได้หลักของอียิปต์ในช่วงบ้านเมืองวุ่นวาย ยังมาจากการลงทุนน้ำมันและก๊าซ รวมถึงรายได้จากคลองสุเอซ ที่เป็นเส้นทางเดินเรือสำคัญ
อันดับ 9 คือ "โอมาน" ราคาน้ำมันขายแกลลอนละ 1.20 ดอลลาร์ โอมานเป็นชาตินอกกลุ่มโอเปกที่มีแหล่งน้ำมันสำรองมากสุด 5.5 พันล้านบาร์เรล ส่งออกน้ำมันและก๊าซคิดเป็น 47% ของจีดีพีปี 2553 แต่โอมาน พยายามเพิ่มความหลากหลาย ให้ระบบเศรษฐกิจไปที่ภาคเกษตรและบริการด้านสุขภาพ แทนที่จะพึ่งพาพลังงานอย่างเดียว
อันดับ 10 "อัลจีเรีย" ที่ขายน้ำมันราคาเท่ากับโอมาน 1.20 ดอลลาร์ ประเทศนี้ มีน้ำมันสำรองมากสุดเป็นอันดับ 3 ในทวีปแอฟริกา รองจากลิเบีย และไนจีเรีย แต่ผลิตน้ำมันมากเป็นอันดับ 4 ของกาฬทวีป และสหภาพยุโรป (อียู) พึ่งพาน้ำมันจากอัลจีเรียมาก เพราะมีสารซัลเฟอร์ต่ำ ขณะที่อัลจีเรีย มีรายได้ 60% จากการผลิตน้ำมัน
แหล่งที่มา เว็บไซต์กรุงเทพธุรกิจ วันที่ 5 มีนาคม 2555 05:23
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น