ความรัก

วันนี้เป็นวันแห่งความรักก็ขอให้คนที่มีความรักจงรักษาความรักที่ดีไว้

วันนี้เป็นวันแห่งความรักก็ขอให้คนที่มีความรักจงรักษาความรักที่ดีไว้ ส่วนใครกำลังสงสัยระแวงแต่ยังคงรักกันก็ขอให้ประคับประคองกันไป เพราะปีนี้เป็นปีแห่งความรักและสามัคคี ปีของการอยากมีครอบครัวอยากมีคู่ ไม่ว่าจะเป็นคู่รักคู่หุ้นส่วน หรือการได้เริ่มต้นชีวิตใหม่และมีทายาทตัวน้อยๆ กัน คนโสดก็ต้องระมัดระวังสืบถามกันให้ดีก่อนว่าเขามีเจ้าของแล้วหรือยัง หรือยังไม่ตัดขาด เดี๋ยวเราจะกลายเป็นมือที่สาม เป็นแฟนเก็บอยู่อย่างเจ็บๆ เพราะเป็นน้อยเขาเอาอ่ะดิ ทั้งผู้หญิงผู้ชายนั่นแหละ เพราะเดี๋ยวนี้คนไทยเปิดกว้างเหลือเกิน หญิงก็กล้าแกร่งเกินชาย ควงทีหลายคนไม่แคร์สื่อกันแล้ว

แต่ถ้าเราเป็นคนที่รู้จักใส่ใจสังเกตพร้อมที่จะให้มากกว่าจะคอยรับเพียงอย่างเดียวก็คงได้รับความรักตอบกลับมาอย่างจริงใจด้วยเช่นกัน ไม่ต้องไปใส่ใจหรอกว่าจะเป็นคู่แท้หรือคู่เทียมอะไร เพราะในโลกนี้ไม่มีหรอก มีแต่คนเราเมื่อคบกันแล้วจริงใจใส่ใจพร้อมที่จะปรับจูนละนิสัยไม่ดีเพื่อคนที่เรารักหรือไม่ อดทนต่อคู่ของเราได้มากน้อยแค่ไหน ทนความเลวอ่ะอาจจะไม่ค่อยเท่าไหร่ ยังพอให้อภัยกันได้ แต่ต้องทนกับความ...เนี่ยอาจจะไม่ไหวเหมือนกันนะ คงต้องตัวใครตัวมัน

สมัยก่อนปู่ย่าตาทวดเราเขาก็ไม่เห็นจะเปลี่ยนคู่กันเป็นว่าเล่นเหมือนสมัยนี้เลย เขาอยู่กันจนแก่ตายกันไปข้างหนึ่ง บางคู่ดวงไม่สมพงศ์กันด้วยซ้ำเขาก็อยู่กันมาได้ แต่สมัยนี้เอะอะก็พึ่งหมอดู ช่วยดูให้หน่อยว่าใช่คู่มั้ย อ้าว...! หมอดูไปอยู่ระหว่างเขาหรือเธอด้วยหรือไง…?? แต่ถ้าจะมาถามปูก็มักจะบอกว่า ใครนิสัยเสียอย่างไรต้องรับให้ได้ไม่อย่างนั้นก็ตัวใครตัวมัน หรือไหวไหมที่จะให้อภัยและอดทนต่อไป รอไหวไหม ไม่ไหวค่อยบอกว่า เออ... ตัวใครตัวมันเหอะ

ทำไมต้องบอกนิสัยเสีย ก็เพราะคนเรามักจะไม่ค่อยยอมรับว่าตัวเองนิสัยบ่ดีไง 555 อย่างคู่ของตัวเองงี้ดวงไม่ถูกกันเลยชงกันด้วยซ้ำ แต่ก็คบกันมา 14 ปีแล้ว มีเลิกไปได้สักเจ็ดวันมั้งแล้วก็กลับมาคบกันใหม่อีก เพราะต่างคนต่างยอมที่จะเสียเปรียบอะไรสักอย่าง บางครั้งเราต้องยอมละความสุขบางส่วนเพื่อให้ได้ความสุขร่วมกัน

คู่หุ้นส่วนของปูก็เช่นกันชงกันไม่ถูกกันหรอกแต่กลับหางานและเงินมาให้ปูเสมอ เพราะอะไรน่ะเหรอ...? เพราะเรายอมเสียเปรียบ ยอมให้ผลประโยชน์เขามากหน่อยก็โอแล้ว แต่ถ้าเราคิดมากคิดเล็กคิดน้อยก็ทำให้เรารู้สึกทุกข์รู้สึกแย่เสียความรู้สึกและกลายเป็นความแค้นไปในที่สุด

มีเพื่อนคนหนึ่งรักกันกะรุ่นน้องมาตั้งแต่เรียนมัธยมจนมีงานมีการทำ รักกันมากจนคนรอบข้างพากันอิจฉาในความรักที่ยั่งยืนยาวนาน ทำให้เผลอคิดว่าเป็นของตาย ยังไงฉันจะรักกันจนวันตาย ฉันน่ะรักเขาจนวันตายแน่ แต่ลืมไปว่าเขาน่ะซิจะคิดเหมือนเราอ่ะเปล่า?

และแล้วเพราะความห่างทำให้เกิดปัญหา คนหนึ่งทำงานที่เมืองนอกได้เงินดีปีหนึ่งเจอกันสักเดือนหนึ่งได้แต่ก็คอยส่งเงินกลับมาให้คนรักเสมอๆ นะไม่เคยขาดเลย แต่เจ้าคนที่อยู่เมืองนอกน่ะตามดวงเป็นคนที่มีพลังทางเพศค่อนข้างสูงจึงจำเป็นที่จะต้องมีพื้นที่สำหรับระบายออก ครั้นจะคอยซื้อกินอยู่บ่อยๆ ก็คงเปลือง อยู่ต่างบ้านต่างเมือง เลยมีแฟนสำรองที่นั่นซะเลย แถมยังเป็นที่พึ่งพาได้ในต่างถิ่น แต่ก็ไม่ได้จริงจังอะไรนักหนา เพราะอีกไม่กี่ปีก็ต้องย้ายกลับมาทำงานที่เมืองไทยแล้ว

แต่ความแตกเพราะดันทำถุงแตก ผู้หญิงทางโน้นเลยท้องซ้าาา แล้วคุณผู้หญิงทางโน้นก็งี่เง้าสุดๆ เป็นพวกขาดความรักความอบอุ่นอยู่คนเดียวไม่ได้ซะอีกแน่ะ พอเจ้านี่กลับมาเมืองไทย ทางโน้นก็โทร.จิกได้ทุกวัน ขู่ว่าถ้าไม่กลับไปแต่งงาน เขาจะทำแท้งลูกซะงั้น เขาคงรู้ว่าเราคนไทยเป็นคนมีจิตใจดีมีเมตตามันเลยขู่ได้ทุกวันสิน่า

ทางแฟนเมืองไทยร้องไห้น้ำตาเป็นเผาเต่า อกหักกันไปต้องยอมให้เขาแต่งงาน นอนไม่หลับล่ะสิทีนี้ อาศัยยาก็แล้ว เอาธรรมะเข้าขย่มก็ไม่สามารถละโลภโกรธหลงได้ ตะลุยไหว้พระตรีมูรติ ปรึกษาหมอดูเป็นสิบ ทำไสยศาสตร์มนต์ดำสารพัด พยายามเรียกให้เขากลับมารักเราเหมือนเดิมเพื่อความสบายใจของตัวเอง จนลูกเขาจะคลอดอยู่แล้วใจก็ยังไม่สงบ ขณะที่พวกเขาสองคนผัวเมียไม่ได้รับรู้ถึงความทุกข์ด้วยเลยย เพื่อนเราสิทุกข์ระทมตรอมใจผอมโซอยู่คนเดียว

เห็นมั้ยว่ามันอยู่ที่ใจเราทั้งนั้น เพราะความตัดไม่ได้ ปลงไม่เป็น ความแค้นจึงฝังแน่นอยู่ภายใต้จิตใจอยู่ตลอดเวลา ไสยศาสตร์มนต์ดำอะไรก็ไม่สามารถไปทำลายครอบครัวเขาได้ มันอยู่ที่ตัวเราต่างหาก ถ้าเราปล่อยได้ ยอมให้อภัยเปิดใจให้กว้าง ยอมรับสิ่งใหม่ๆ เข้ามา ไม่แน่นะเราอาจจะได้สิ่งที่ดีกว่า ให้พวกเขาอิจฉาเราแทนก็ได้ แต่ถ้าเราจมอยู่กับความแค้น ความเศร้าตรมก็ตกอยู่ที่เราคนเดียว...เฮ้อ @

แหล่งที่มา   เว็บไซต์โพสทูเดย์ โดย...ปู โลกเบี้ยว 14 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา 08:51 น.