วันอังคารที่ 27 พฤษภาคม พ.ศ. 2557

คนเรารู้จักความตายตั้งแต่อายุเท่าไหร่?

"ทุกคนก็ต้องตายทั้งนั้น"
นั่นสิ แต่มันเมื่อไหร่ล่ะ? ไม่มีใครรู้

เพราะคนเราไม่ใช่ผลไม้กระป๋องที่มีฉลากบอกวันหมดอายุ
ที่แน่ๆ คือ ในทุกวันเราต่างกำลังเดินเข้าหาความตาย

หลังจากคืนนั้นบอกกับตัวเองว่า
จะดูแลสุขภาพมากกว่านี้
จะบ้างานให้น้อยกว่านี้
จะเล่นกับลูกให้มากกว่านี้
จะไปรับลูกที่โรงเรียนให้มากครั้งกว่านี้
จะกินข้าวกับลูกให้มากมื้อกว่านี้

เพราะรู้ว่าที่สุดเราก็ต้องจากกัน ไม่วันใดก็วันนึง
นึกถึงเพลง We Can Work it Out ของ The Beatles
ท่อนนึงเขาร้องไว้ว่า
"Life is very short, and there's no time
For fussing and fighting, my friend"
แปลสั้นๆ ว่า
ชีวิตมันสั้นเกินกว่าจะมาหงุดหงิดทะเลาะกัน

ใช่  ชีวิตคนเราสั้นจะตาย
ที่สุดเราก็ต้องจากกัน
ความทรงจำดีๆ จึงคือสิ่งเดียวให้คนที่ยังอยู่ได้ระลึกถึง
ทำดีต่อกัน รักกัน ให้กำลังใจกัน ให้อภัยกัน
ใช้เวลาร่วมกันให้นานที่สุด
นั่นเป็นเรื่องที่เราน่าจะทำให้กับคนที่เรารัก
คิดว่าอย่างนั้นนะ

แหล่งที่มา    Facebook : Boy's Thought

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

ตอน 37 ลาก่อนทองแดง

ตอน 36   อ่านตอนสามสิบหก เรื่อง "ลาก่อนพ่อสิงโต...พ่อหมาใจดี...." ได้ที่นี่ ทองแดงเริ่มไม่ทานข้าวช่วงปลายเดือนมิถุนายน 2566 ช่วงนั...