ไม่มีความสำเร็จไหนได้มาในวันเดียว

"วอร์เรน บัฟเฟตต์"
นักลงทุนผู้ยิ่งใหญ่ของโลก

เคยกล่าวเอาไว้ว่า
"คนที่วันนี้มีร่มไม้ไว้นั่งเล่นเย็นสบาย
ก็เพราะเมื่อนานมาแล้ว
เขาได้ปลูกต้นไม้เอาไว้นั่นเอง"

มันเป็นประโยคที่ใช่เลย
ไม่มีความสำเร็จไหนได้มาในวันเดียว
ทุกอย่างต้องผ่านกาลเวลาอันยาวนาน
แต่ปัญหาของคนส่วนใหญ่ก็คือ
เขาอดไม่ได้ "2 อย่าง"

อดไม่ได้อย่างแรก คือ "อดทนรอคอยความสำเร็จไม่ไหว"
มีคนมากมายที่ยอมแพ้ไปก่อน
ลงมือทำอะไรได้ไม่นานก็ล้มเลิกอย่างรวดเร็ว
เข้าทำนอง ตัดสินใจเชื่องช้ากว่าจะลงมือทำ
แต่กลับเปลี่ยนใจเร็วเมื่อเจออุปสรรค

อดไม่ได้อย่างที่สอง คือ "อดใจไม่ไหวกับสิ่งยั่วยวน"
มีคนมากมายที่หวั่นไหวไปตามกิเลส
พวกเขารักความสบาย ชอบมีความสุขเดี๋ยวนี้เลย
ปัญหาอะไรจะเกิดก็ไว้ค่อยไปแก้เอาทีหลัง
จะตายวันตายพรุ่งก็ไม่รู้ นี่คือคำติดปากของคนแนวๆ นี้

เรื่องนี้ถ้าจะให้เห็นภาพชัดๆ
ต้องเปรียบเทียบกับเรื่องการออกกำลังกายลดน้ำหนัก
คนส่วนใหญ่ไม่ออกกำลังกาย เพราะมันเหนื่อย
และในระยะสั้นมันก็ไม่เห็นจะได้ผลอะไรเลย
วิ่งได้ไม่กี่วัน พฤติกรรมยังไม่ทันเกาะเป็นนิสัย
ก็ล้มเลิกไปแล้ว

แต่พอเห็นขนมหวานวางอยู่ตรงหน้า
กลับคว้าหมับกินอย่างรวดเร็ว
พลางปลอบใจตัวเองว่า "ชิ้นเดียวเอง ไม่เป็นไรหรอกน่า"

หารู้ไม่ว่า ไม่ว่าจะความสำเร็จหรือความล้มเหลว
พวกมันล้วนสร้างขึ้นมาจากอิฐทีละก้อนๆ

หนึ่งวันไม่อาจเห็นความเปลี่ยนแปลง
แต่จากวันเป็นเดือน จากเดือนเคลื่อนไปเป็นปี
นั่นล่ะ ผลลัพธ์ของมันจะเผยตัวออกมา
วิ่งทุกวัน ย่อมแข็งแรงในที่สุด
กินขนมหวานทุกวัน ย่อมอ้วนในที่สุด

สุภาษิตจีนบทนึงกล่าวไว้อย่างคมคายว่า
เวลาที่เหมาะสมในการปลูกต้นไม้ คือเมื่อยี่สิบปีที่แล้ว
ส่วนเวลาที่เหมาะสมรองลงมาคือ "เดี๋ยวนี้"

ถ้าอดีตเราพลาด ไม่ได้ทำอะไรทิ้งไว้
มันก็เป็นเรื่องที่ผ่านไปแล้ว ป่วยการจะมานั่งคิดเปล่าๆ
ประเด็นที่สำคัญก็คือ
"วันนี้เราลงมือหว่านเมล็ดพันธุ์เพื่อวันพรุ่งนี้แล้วหรือยัง?"
นั่นต่างหากที่อยากถามคุณทุกคน
ลงมือหรือยัง ?

แหล่งที่มา     Facebook : Boy's Thought