ความว่างเปล่าที่ไม่จำเป็นต้องเติมเต็ม (ใยไหม)

          เคยถามตัวเองไหมว่า ทำไมบางครั้งชีวิตเราถึงวุ่นวายขนาดนี้ มีอะไรต่อมิอะไรอยู่เต็มไปหมด จนรู้สึกว่าชีวิตเป็นเหมือนกล่องๆ หนึ่ง ที่สามารถบรรจุอะไรต่อมิอะไรได้มากมาย และในขณะเดียวกันกล่องๆ นั้นก็มีข้อจำกัด ว่าจะบรรจุอะไรได้มากแค่ไหน

          บางครั้งที่เราหลงลืมและเผลอเรอ ใช้ชีวิตไปอย่างเพลิดเพลินกับความสุข หรือจ่อมจมกับความทุกข์จนไม่มีเวลาหันมาดูตัวเอง นั่นแหละที่เราจะลืมนึกว่า กล่องใบนี้ไม่ได้จุพอที่จะเก็บทุกๆ อย่างเอาไว้ เราจะรู้ตัวก็ต่อเมื่อเอาของอะไรใส่เข้าไปไม่ได้อีกแล้วนั่นแหละ

          เวลาที่เรารักใครสักคนก็ดูเหมือนกับว่า เราก็พร้อมที่เอาอะไรใส่เข้ามาในชีวิตได้ทุกอย่าง ไม่ว่าจะ "สุข" หรือ "ทุกข์" เราไปเจออะไรมาก็กองๆ สุมไว้จนเยอะแยะไปหมด จริงอยู่เวลาเรารักเราก็หวงความสุข อยากเก็บแต่ความสุขไว้ แต่เมื่อเวลาทุกข์เราก็ไม่เคยโยนมันทิ้งลงขยะได้สักครั้ง และนั่นก็ทำให้ชีวิตดูรกรุงรังไปหมด

          เราจะเลือกเอาเฉพาะความสุขมาใส่ชีวิตก็ไม่ได้อีก เพราะความรักต้องมีทั้งสุขและทุกข์ แต่เราต้องรู้จักนำเอาทั้งสองสิ่งนี้มาเปรียบเทียบกัน มาชั่งน้ำหนักดูว่าอย่างไหนมากกว่ากัน แค่เราอยากได้ความสุขที่ได้มานิดๆ หน่อยๆ แต่ต้องแลกกับความทุกข์ที่ซ้ำซากมากมาย มันสมควรแลกกันหรือเปล่า เมื่อรักอย่างนั้นก็แค่ทำให้ชีวิตเต็ม แต่ไม่รู้ว่าเต็มไปด้วยความสุข หรือทุกข์กันแน่ แล้วจะทนรักไปทำไม ถ้าลองตัดใจได้...ทำเป็นไม่สนใจไม่แคร์

          ไม่ต้องการความสุขเล็กน้อยนั้นอีก กล้าที่เลิกรัก ไม่ต้องมีคนรัก กล้าที่จะอยู่คนเดียว ไม่อยากทุกข์มากๆ อีก ก็ตัดใจทิ้งความสุขเล็กๆ นั้นไปซะ แต่อาจจะรู้สึกว่าชีวิตเรามันว่างเปล่าไปสักนิด จริงๆ ชีวิตมันไม่ได้ว่างเปล่าหรอก มันแค่ "ว่าง" เฉยๆ ไม่มีอะไรมาสุมอีกแล้ว ไม่ต้องสุข ไม่ต้องทุกข์

          พาชีวิตมาตั้งต้น มาตั้งสติ โดยเริ่มจากความว่างเปล่า ความไม่มี ให้จิตใจสงบ ได้ทบทวนอะไรๆ ที่ผ่านไป...แล้วกลับมาเพ่งมองชีวิตตัวเองอีกที คราวนี้แหละ จะเห็นทุกอย่าง โล่ง สบายๆ โปร่งๆ และน่าอยู่ขึ้นอีกเยอะ

          หลังจากนั้นเวลาที่เราใช้ชีวิตในวันต่อๆ ไป เราไปเจออะไร เราก็สามารถซาบซึ้งกับสิ่งอื่น ๆ รอบข้าง มีเวลาสนใจเรื่องต่างๆ ที่ดีๆ มีดวงตาที่จะมองเห็นโลกในมุมมองที่สุนทรี และที่สำคัญเราสามารถที่จะเลือกเก็บเอาสิ่งที่เราต้องการ มาไว้ในชีวิตได้อีกครั้ง เพราะถึงตอนนี้ชีวิตจะมีที่ว่างแล้ว ไม่ต้องคอยให้ความรักมาเติมเต็ม ชีวิตก็เต็มได้ หรือถ้ายังไม่มีอะไรมาเติมก็ปล่อยไว้ให้ว่างไปอย่างนั้นก็ได้นี่...ไม่เห็นต้องรีบร้อนเลย

          "บางทีก็ปล่อยชีวิตให้ว่างบ้าง จะได้มีที่วางสิ่งดีๆ ได้บ้างในวันข้างหน้า"

แหล่งที่มา   เว็บไซต์กระปุกดอทคอม เขียนโดย : ลูกปัด