...จดหมายจากพ่อและแม่ถึงลูกที่รัก ...

ถึงผู้เป็นลูกทุกคน ...ในวันครอบครัว ขอฝากจดหมายข้อคิดดีดี เตือนสติ เตือนใจ ... ขอลูกอ่านอย่างสงบนิ่งคิดตามสำนวนในจดหมายฉบับนี้... ขอให้ตระหนักถึงความรัก และความซาบซึ้ง เพื่อให้ ซึมซับเข้าไปในจิตใจของทุกคน

...จดหมายจากพ่อและแม่ถึงลูกที่รัก ...

เมื่อพ่อกับแม่เริ่มแก่ตัว เราหวังว่าลูกจะอดทนเราได้บ้าง บางคราวที่เราทำจานหรือทำแก้วแตก หรือทำแกงหกบนโต๊ะ เพราะสายตาไม่ดี ลูกคงไม่ตวาดใส่เรานะ...ลูกนะ! ...คนแก่มักจะอ่อนไหว ถูกตวาดเมื่อใดก็น้อยใจมากๆเลย...

ลูกรู้ไหม? เมื่อใดที่เราหูดับ เราจะไม่ได้ยินลูกเลย... ขอลูกอย่าตะคอกถามเรา "หูหนวกหรือไง!" โปรดพูดช้าๆ อีกครั้ง หรือจะเขียนให้เราอ่านก็ได้นะ...ลูกรัก พ่อกับแม่เสียใจ ที่แก่ตัวแล้วเป็นอย่างนี้

เมื่อขาหมดแรงลุกไม่ขึ้น เพราะเข่าไม่ดี เราก็หวังว่าลูกจะช่วยพยุงให้แม่ลุกขึ้นได้ เหมือนกับที่เราเคยช่วยพยุงลูก เมื่อเริ่มหัดเดินนั่นแหละลูกเอ๋ย...

เราหวังว่าลูกจะทนฟังเราได้ เมื่อเราพูดซ้ำซาก ขอลูกอย่าทำให้เราเป็นตัวตลก หรือกลัดกลุ้มที่จะฟังเราเลย ลูกจำได้ไหม? เมื่อเจ้ายังเล็ก แล้วเฝ้าพร่ำวอนกับพ่อว่า "อยากได้ลูกโป่งใบนั้น ลูกพูดแล้วพูดอีก จนแม่ต้องซื้อให้ในที่สุด"

โปรดให้อภัยเรื่องกลิ่นตัวของพ่อและแม่ ที่จะต้องมีกลิ่นคนแก่ๆ มันเป็นเรื่องธรรมดา ... ขอลูกอย่าเคี่ยวเข็ญให้เราอาบน้ำเลยนะ ร่างกายเราอ่อนแอมากแล้วเราจะไม่สบายมากเลยหวังว่าเมื่อเราเข้าไปใกล้ๆลูก ลูกจะไม่ลุกหนีจากเราไป ลูกจำได้ไหมเมื่อลูกยังเล็กๆแม่ต้องวิ่งไล่ลูกอยู่นานกว่าจะอาบน้ำลูกได้แต่ละครั้ง...

พ่อกับแม่ก็หวังว่า ลูกจะทนกับความป้ำๆเป๋อๆของเราได้ ลูกเอ๋ย...ถ้าลูกเริ่มแก่ตัว ลูกจะมีเวลาว่างเหลือเฟือเลย เราหวังว่า ลูกจะคุยกับเราบ้าง แค่ไม่กีนาทีก็พอแล้ว เราก็รู้ดีว่า ลูกต้องยุ่งกับธุรกิจการงานแต่ก็ขอเวลาคุยกับเราสักนิดเถิดนะลูกเอ๋ย... แม้ว่าเรื่องของเราจะไม่น่าสนใจเลยก็ตาม...

ลูกจำตอนเด็กๆ ได้ไหมว่า ลูกมีเรื่องเล่าให้พ่อแม่ฟังมากมายเหลือเกิน แล้วเราก็เออๆ ออๆรับฟัง ฟังลูกทุกเรื่องฟังอย่างสนใจและรู้เรื่องดีทุกครั้งไป ลูกเอ๋ย... เมื่อวาระสุดท้ายคืบคลาน มาหาพ่อกับแม่... พ่อกับแม่ต้องนอนป่วยบนเตียง. เราหวังว่าลูกจะช่วยดูแลเราด้วย.

เราขอโทษที่ทำที่นอนเปียกแฉะหรือเปรอะเปื้อน เราหวังในความดูแลของลูกเมื่อวาระสุดท้ายมาถึง...เมื่อมันมาถึง พ่อกับแม่คงจะไม่ทนอยู่ได้นานนักหรอกจ๊ะเมื่อความตายมาถึง พ่อกับแม่หวังว่า ลูกจะจับมือเราไว้ ให้เราเข้มแข็ง และไม่หวั่นวิตกต่ออนาคตที่ไม่รู้ว่ามีอยู่หรือไม่...ในที่สุดแล้วเมื่อเราได้จากไปแล้ว... ไปเฝ้าพระผู้สร้าง...พ่อกับแม่ จะพร่ำกระซิบท่านที่ข้างหู ถึงความดีงามของลูก...ที่รู้จักรักและกตัญญูต่อพ่อกับแม่

ลูกรัก! พ่อกับแม่ขอขอบใจทุกๆ อย่าง...ในความรักและเอาใจใส่ที่ให้กับเรา พ่อและแม่รักลูกมาก ...
รักลูกเสมอ ...
รักลูกตลอดไป ...
รักลูกจนวันสุดท้ายของชีวิต ....
จาก.... พ่อ และ แม่

แหล่งที่มา     Facebook : SSO Savings Club